Մենք միասին դիմավորեցինք լուսաբացըամեն ինչ հիանալի էր ես կյանքումս այսքան լավ ժամանակ չէի անցկացրել:Հետո նա ինձ տուն ճանապարհեց եվ գնաց:Ես եկա եվ բարձրացա սենյակս հոգնած էի ուզում էի քնել,որովհետեվ ամբողջ գիշեր չէինք քնել,բայց այդպես էլ չկարողացա քնել.շարունակ մտածում էի Մաքսի մասին նրա ասածների,միթե ես էլ ինչ-որ բան եմ զգում նրա հանդեպ,բայց ես վախենում եմ,վախենում եմ նորից սիրել,վստահել,նվիրվել,որովհետեվ առաջին անգամ երբ ես սիրեցի եվ վստահեցի անկեղծ դրա դիմաց դավաճանություն ստացա միայն:Բայց Մաքսը չէ որ նա այդպիսին չէ ախր նա այնքան լավն է ճիշտ է նրան շատ քիչ ժամանակ եմ ճանաչում բայց նա հասցրել է այս կարճ ժամանակում ինձ համար դառնալ շատ կարեվոր մարդ:Եթե նա չլիներ ես չգիտեմ ինչ էի անելու:Նա այն ժամանակ հայտնվեց իմ կյանքում երբ ես շատ դժվար կացության մեջ էի եվ հարազատ մարդու կարիք ունէի:ես հիմա ոչ մեկ չունեմ բացի նրանից եթե նա էլ չլինի չգիտեմ ինչ եմ անելու:Նա ինձ սիրում է բայց ես չգիտեմ ասեմ նրան իմ զգացմունքների մասին թե ոչ:
հանկարծ ինձ զանգ եկավ.
-ալո
-դանա ես եմ Սառան
-հա բարեվ Սառ
-ես զանգել եմ ասեմ որ ավարտական երեկոն Նիկի տանն ենք նշելու վաղը երեկոյան
-շնորհակալ եմ Սառ,բայց ես երեվի չգամ
-Դան խնդրում եմ անպայման արի մենք բոլորս շատ ենք ուզում որ դու գաս
-լավ ես կմտածեմ շնորհակալ եմ
-լավ ցտեսություն:
Սառան մեր դասարանից էր:Նա ինձ ասաց ավարտական երեկոի մասին բայց ես տրամադրություն չունեմ ընդհանրապես,նաեվ չեմ ուզում Մարկին ու էմիլիին տեսնել:Այնքան բանի մասին էի մտածում,որ այդպես էլ չկարողացա քնել որոշեցի գնամ գնումներ կատարեմ:հագնվեցի դուրս եկա տանից մի քանի խանութներ մտա հետո մի թոքր զբոսնեցի եվ վերադարձա տուն:Երբ եկա դռան առաջ ինչ-որ տուփ էր դրված վերցրեցի այն եվ մտա տուն:
VOUS LISEZ
վրեժ
ActionՍա իմ առաջին գիրքն է.մի աղջկա մասին ով մեկ որում կորցնում է այն մարդկանց ովքեր ամենաթանկն էին իր համար...եվ փորձում է գտնել եվ վրեժ լուծել այն մարդուց ով մեղավոր էր այդ ամենում
