○●GÜNAH○●

36 16 7
                                    

Eskiden acıları hissederdim,ama şimdi ne duygu, ne de acıyı hissedemiyorum. Ruhum kelepçeli,bedenim yorgun......

Ne yapacağımı bilmiyorum. Korkak kız olmaktan bıktım. Acımasız olmak istemiyorum.... ama beni öyle olmaya zorluyorlar. Hiç kimsenin canını yakmak istemedim,herkes benim canımı yaksada ben sadece onun küle dönmesini izledim.

Hayatımda yaşadığım şeyler beni uçuruma sürüklüyor. Oysa bir yanım yaşamak istiyor, diğer yanım ise ölmeyi tercih ediyor. Aslında o da bıktı. Bende bıktım içimdeki kadın hala uyuyor. Onu uyandırırsam çığlık atacak biliyorum ama çığlık atmasını da istiyorum beni yatıştırıyor..

Bogazımdaki susuzluk hissi kendini belli edince ayağa kalktım. Mutfağa girip bardağa su doldurdum bir dikleyişte içtim. Ellerimi duvara sürte sürte ilerliyordum.

Sonunda yatağa ulaştığımda,uykunun iyi geleceğin düşündüm ve gözlerimi kapattım. Bir süre kapalı beklettim, ama Hayır uyuyamıyordum. Lanet okuyarak ayağa kalktım. Çekmeceyi açıp,içinden uyku hapı aldım. Masanın üstündeki suyla beraber mideme gönderim.

Yatağım da cenin pozisyonu aldım. Uykunun huzurlu kollarını beklerken çok geçmeden gözlerimi kapattım...

~~~~~~~~

Uyandığımda sabah olmuştu bile,siyah perdeleri çekmeden yatakta doğruldum. Biraz yerle bakıştıktan sonra ayağa kalktım. Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. Odaya dönünce, siyah çantama okul için gerekli malzemeleri koydum. Siyah bir kazak, altına da siyah bir pantolon giyince hazırdım.

Kapının önüne çıkıp Melisayı bekledim. Çok geçmeden geldi
"Günaydın. Fıstık nabıyon?" onun böyle konuşmaları hoşuma gidiyordu. "Sana da Günaydin. Iyiyim sen?" Dedim. O da çok geçmeden iyiyim dedi. Okulun ortasında yollarımızı ayırdık vedalaştıktan sonra, ben kendi okuluma, o kendi okuluna.

Okula varınca ilk gördüğüm,benle uğraşan kızlardı. Onları hiç sevmiyordum. Her gördüğüme onlarada rastlamamak için yolumu değiştiriyordum.

Merdivenlerden çıkıp sınıfa ulaştım. Yerime tam geçecekken birisi "Lavinya!" Diye bağırdı. Arkamı döndüğümde bir çocuk yanıma gelerek "Müdür seni çağırıyor." Dedi.

Her ne kadar inanmasamda gitmeliydim.
Çantamı sıraya bıraktıktan sonra,müdürün olduğu koridora girdim. Koridorda hiç kimse yoktu ve olduğundan daha sesizdi. Yavaş adımlarla müdürün odasına gidiyordum. Ama yolumu göremiyordum. Gittikçe karanlık oluyordu yol. Biraz daha gittiğimde, o nefret ettiğim kızları gördüm. Hatta tek onlar değil bütün okul burdaydı -öğretmenler haric- biraz tedirgin olsam da gittim. Gittiğim gibi üstüme koşmaya başladılar.  Ben daha ne olduğunu anlayamadan, Ecem ve onun grubu beni una bulamıştı. Oradakiler gülerken Ecem ve grubu bana yumurta atmaya başladılar. Kaçmak istiyordum ama yapmıyordum. Ecem kollarımı bağlayıp,beni yere düşürdü, ben  ağlarken bu Sefer üstüme ketçap dökmeye  başladılar.

Etrafımdaki herkes gülüyordu,ben ise ağlıyordum. Beni videoyaya alanlar bile vardı. Nefret etmiştim bir kez daha ve bir kez daha. Ağlamam daha çok oldu ve bağırıp ağlamaya başladım. Koridorda yankılanan hocanın sesleriyle herkes kaçmaya, saklanmaya başladı. Nurten hoca " ne oluyor burada? Lavinya!!" Diye bağırdı. Yanıma gelerek ellerimi çözdü ve üstündeki şeyleri eliyle silmeye başladı. "Canım, ne oldu? Kim yaptı bunu sana?" Bogazimi temizleyici "e-ecem ve g-grubu" diyebilmistim. Nurten hoca kafasını salladı. Beni ayağa kaldırdı,ve kızlar soyunma odasında götürdü. Orada temizlenip,hocanın yanına gittim. Gittiğimde Ecem ve grubuda oradaydı. Nurten hoca "siz dördünüzün velisini aradım. Dsiplin işi başladı. Şimdi Lavinyadan Özür dileyin"
Ecem "bunu yapmam,beni okuldan atın.ama bu kızdan Özür dilemem." Nurten hoca " Ecem, şimdi. Hemen. Burada. Özür.  Dile." Nurten hoca sinirlenmisti ve her bir kelimenin üstüne basa basa söylüyordu.

Ecem bana dönüp "Özür... dilerim" dedi. Aynı şekildedir gruptaki damla,melek ve su da Özür diledi. Ecem, Nurten hocaya "bitti mi hoca?" Dedi. Hoca "bitti" deyince hepsi omuzuma çarptı ve gitti.

Bana bu burada kalmayacaktı. Biliyordum.
Korku tüm bedenime islemisti ve ben onlardan korkuyordum... hemde çok.....

Votelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum.... seviliyorsunuz♥♥♥

LAVİNYA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin