Ölüme kalan son saniyelerimi sayarken beklediğim ses geldi ve silah patladı.. ölmüş müydüm? Gözlerimi hafif araladım ve karşımda kimseyi göremedim. Arkama döneceğim sırada kafama inen bir şeyle dengemi kaybettim ve gözlerim kararmaya başladı. Tek hatırladığım keskin bir kokuydu.
Etrafımdaki seslerle nerede olduğumu çıkarmaya çalışıyordum. Kafamda tarifisiz bir acı varken seslerden tek anladığım kalın bir sesin "Hafızasını kaybetmiş." Dediğiydi..
■▨▧■▨▧■▨▧
Belki de herşeyi hatırlamam için gelmişti. O gün hastanede uyandığımda tek hatırladığım kokuyu bugün şeytanın görmemi istediği kişide tekrar hissetmiştim. Keskin koku. Harşeyi unutmuşken bir tek o koku vardı beynimde. Geçmişi merak etmiyorum dersem yalan olur. Deli gibi merak ediyorum ama bunu daha önce defalarca denemiştim. Eski hayatımdan kalan kimsem yoktu. O zamanları hatırlatacak en küçük bir anım yoktu. Eski beni bilmeden 3 yıl içinde tekrar kişilik sahibi olmuştum. Belki önceden sıradan saf kızlardandım. Benim de güzel bir hayatım vardı belki. Ya da tam tersine eskiden de hep böyle olabilirdim. Bunları çok düşünmüştüm. Sonuç sıfır, hiçbir şey hatırlamıyordum. Bazen rüyalarıma bir kadının ölüm çığlığı geliyordu, bazen duvarlarda kan, küçük bir kızın kahkahaları. Rüya demek doğru olmazdı, kabusumdu geçmişim. Hatırlamadığım kabusumdu. Şimdi ise içimdeki heyecan bu kabusu çözmek için deli gibi çırpınıyordu. Bir şeyleri öğrenme zamanı gelmişti. Şeytanımın başlattığı oyunda hamle sırası bendeydi. Bu defa pes etmeyecektim. Geçmişim, geleceğimi ne kadar etkileyebilir ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İllegal Hayat
Mistério / SuspenseTek değerlim olan kendime zarar vererek mutlu olandım ben. Kimsenin sevgisine ihtiyaç duymayan, kimseyi sevmeyendim ben. Mutlu olmak için nefes alandım ben. Bana o mutluluğu veren kişiye muhtaç olacak kadar acıya açtım ben...
