Psikiyatrist

...

                Gözlüklerini çıkarıp silerken "Giz'in nerede kalıyordu?" diye sordu Aylin Hanım. Okula fazla uzak olmayan bir mahallede,  yaşlı bir çiftin sahibi olduğu iki katlı bir evde kalıyordu Giz. Oğulları, gelinlerini ve torunlarını alıp İstanbul'a taşınmış, onlarda okumuş insansan zarar gelmez düşüncesiyle evlerini Giz'e kiralamışlardı. Kiralamışlardı dediğime bakmayın, Giz onlar için bir kiracıdan öte bir evlat gibiydi.  Ben evine sadece bir sefer gitmiştim onda da zaten yaşlı çiftin evinde oturup hep beraber yemek yemiştik.  

               Aileme İstanbul'da bir arkadaşımın yanına uğrayacağımı oradan da İzmir'e döneceğimi söyledim. Eğitimci bir ailenin ilk çocuğuydum. Annem edebiyat, babam da matematik öğretmeniydi. Aynı okulda görev yaptıkları sırada tanışmışlar bir süre sonrada birbirlerine aşık olup evlenmişlerdi. Bende İstanbul'da doğmuş, yedi yaşına kadar orada yaşamış hatta okula orada başlamıştım.  Tayinleri İzmir'e çıkınca bizde oraya taşınmıştık. Yıllar sonra İstanbul'a kısa süreliğine de olsa geri dönecektim. Hatıralarımın tozlu sayfalarında yer alan İstanbul'a gitmek benim içinde ayrı bir anlam ifade ediyordu. Garip bir heyecandı bu.