Psikiyatrist

Giz

Adı Giz'di... Masmavi kocaman gözleri, beline kadar inen kızıl saçları vardı. Kulaklarındaki normalliği saymazsak bu haliyle Orta Dünya'dan çıkıp gelmiş dişi bir Elf'e benziyordu.  Onunla üniversitenin son senesinde tanışmıştık. Aynı fakültedeydik ama ben onu daha önce hiç görmemiştim. Birbirimizi tanımaya başladıktan bir süre sonra onu tanımadan geçirdiğim yılları koca bir çöp olarak görmeye başlamıştım. Okul dışında sürekli birlikte vakit geçiriyorduk. Gidilmedik yer, görülmedik mekân bırakmıyorduk. Aniden hayatıma giren bu kız bir süre sonra hayatımın ta kendisi olmuştu.

 "Bu süre içerisinde herhangi bir gariplik fark ettin mi?" diyerek araya girdi Aylin Hanım.  "Nasıl yani?" der gibi gözlerine baktım. "Giz'in aniden ortadan kaybolduğu, ondan hiçbir şekilde haber alamadığın zamanlar oldu mu hiç?" Hayır anlamında başımı salladım. İlişkimiz sırasında benim anlam veremediğim şeyler olmuştu ama ben bunları her şey olup bittikten sonra anlamlandırabilmiştim.  Ailesinden pek bahsetmemişti bana. Sadece babasının berber, annesi ise ev hanımı olduğunu biliyordum. Bir de başka kardeşi olmadığını... Sınavların bitimine yakın ailesine benden bahsettiğini söyledi. Ve onlarla tanışmam için İstanbul'a beklediklerini. "Şaşırdığını biliyorum ama emin ol çekinecek bir şey," diyerek sakinleştirmeye çalışmıştı. Biraz emrivaki de olsa kabul ettim. Sınavlar bittikten sonra İstanbul'a onun ailesiyle tanışmaya gidecek sonra da ailemin yanına dönecektim...