.Otel Odası.

kan

Okumalar çok düştü lütfen bırakmayın ilerleyen bölümlere çok özen gösteriyorum vote lerinizi esirgemesseniz sevinirim  :D  multimedyada Deniz var :D                                                                                                                   Tamam şuanda çok gerginler...kalpleri yerinden çıkacak hepsi tir tir titriyo"çocuklar sanırım bir problemimiz var"dedi emine sipsiyah tarzının altındaki sevimliliği ile oda nesi kanmı hadi canım bu çocuklar öldü..."tamam bişiler yapın yoksa şimdi kalp krizinden ölücem "dedi deniz "tamam burda işler garipleşiyo ve bizim sakin kalmamız gerekiyo"dedi attila."altıma işememek için hiçbir sebebim yok"dedi melikşah tatlı bir ifade ile."hadi gidip bakalım" dedi attila.bu çocuk delirmiş hepsini öldürmek istiyo galiba..."saçmalama" dedi deniz sert bir şekilde."sakin ol" dedi attila da ona karşı sert bir şekilde."ikinizde sakin olun tartışmanın sırası deil"dedi melikşah işte aklı başında biri çıktı ilk defa..."tamam burada garip birşeyler oluyor" dedi emine "hemen bişiler yapalım kapıyı felan kıralım çıldırıcam şimdi"...deniz gerginlikten parmaklarını çıtlatmaya başladı emine"yapma" dedi gerçekten en nefret ettiği şeylerden biriydi ama deniz o kadar gergindiki devam etti emine "kes şunu" diye bağırdı attila"bence  ikinizde durun" dedi sonra melikşah kapıya kanın olduğu yere doğru gitmeye başladı deniz koşup onu tuttu "napıyosun delirdinmi" dedi "bişiler yapalım burada bişiler dönüyo en azından ne olduğunu anlayalım" dedi hadi canım cittimi attilada melikşahın omzuna dokundu ve ikisi beraber yürümeye başladılar deniz ve emine birkaç saniye arkalarından baktı ama sonra hemen ikisinin arasına korkuyla girdiler "ciddimisiniz"diye sordu emine denizde "ölmek istiyosanız bizim olmadığımız bi zaman ölün" dedi oraya yaklaştıkca çürümüş et kokusu gelmeye başladı.cidden bu iğrençti kapıya geldiler hepsi altına işemek üzereydi kapıyı yavaşça itti attila oh hadi ama saç parçaları bir kaç parmak birsürü kan ve et parçaları tabi üstünde uçuşan sinekleri unutmayalım biranda kapı kapandı tamam kalp krizi geçirmemek için hiçbir sebep yoktu bu çocuklara acıdım onların yerinde olmak istemezdim...