Mesafe

4.Bölüm

Multimedya=Berra Tyler

Birinin beni dürtmesiyle uykumdan uyandım.Çoktan herkes inmişti , sadece ben Berra ve İren vardı .Etrafa bakındığımda Sudeyi görememiştim.Sanırım benim uyanmamı bekleyemeden gitmişti.Zaten numarasını aldığım için sıkıntı yoktu.Beni uyandıran Berraya baktım."Artık Amerikadayız artık kalkta bir an önce evimize gidelim düzeni oluşturalım."dedi Berra."Yemekleride unutmayalım PLEASE"diye atladı İren."Ya şaka gibi cidden şuan hayallerimizin gerçekleşeceği ülke olan Amerikadayız.Çok mutluyum."dedim."Bende sabırsızlanıyorum.Bence çabuk olup eve gidip yerleşelim sonra yarın için plan yapmaya başlarız.Hadi aşağı inip bavulları alalım."dedi Berra.Bunun üzerine bavullarımızı alıp .Bir taksiye atlayıp evi tarif ederek yola koyulduk.
Taksiden indiğimizde kendimi yabancı filmlerdeki gibi hissetmiştim.Geldiğimiz yer ünlülerin bulunduğu cadde üzerindeydi.Ünlü dergilerinden bildiğim kadarıyla.Taksideyken yolu izlediğimde sokakların ne kadar güzel olduğunu düşünmüştüm."Ablam bu sefer cidden abartmış"dedim."Bence de kızım bu ev saray gibi şaka mı bu?"dedi İren."Aslında ilk bana da öyle gelmişti fakat bu caddedeki tüm evler böyl- Bir dakka burası şe.. Şey ünlülerin bulunduğu cadde değil mi ?" Dedi Berra." Evet bende oraya benzettim ama sadece benzettim gerçek olamaz dimi?"dedim."Kızlar ister inanın ister inanmayın ama burası o cadde .Dergilerden hatırladım .Caddenin adı bile aynı olum."dedi İren heyecanla."Kızlar bence bir an önce yerleşelim çünkü ben bir an önce buraları keşfetmek istiyorum , hadi.....hücumm"dedim ve üçümüzde aynı anda koşmaya başladık eve doğru.

Eve vardığımızda odalarımızı belirlemiştik.Ev üç katlıydı en üst katındaki odada ben bir alt kattaki odada Berra en alt kattada İren kalıyordu.En üstü kapmamın sebebi hem manzarasının daha güzel olması hem de odalarının daha geniş olmasıydı.Eşyalarımı tamamıyla yerleştirdikten sonra üstümü giyinip aşağıya indim.Çok yorgun ve açtım kızlarda sandalyeye oturmuş konuşuyorlardı."Ben çok açım bence alışverişe çıkmaya başlayalım "dedim."Bende çok acıktım.Hadi çıkalım."dedi İren ve ikimiz markete doğru yol almaya başladık.Berra çok yorgun olduğu için biraz yürüyüşe çıkacağını söyledi.O yüzden İrenle ikimiz markete gitmeye karar verdik.

BERRA'DAN

Eve vardığımızda çok yorgun ve açtım o yüzden kızlara markete gelemeyeceğimi söyledim.Belki yürüyüş yaparak kendime gelebilirim diye dolaşmaya çıktım hem belki birazda olsa buraları tanımaya başlayabilirdim.Sonuçta bir kaç yıl burada kalacaktık.

Yolda yürürken birden yağmur çiğselemeye başladı.İlk başta pek umursamasam da yağmur şiddetlenmeye başladığında bir parka girdim.Orada üstü kapalı olan bir banka oturmayı planlıyordum.Fakat hıçkırarak ağlayan birinin sesi kulağıma ilişti.Sesin kime ait olduğunu ararken yan tarafımda duran bankta oturan, siyaha bürünmüş bir erkeğe ait olduğunu gördüm.Hemen yanına oturdum .Belli ki yalnız kalmak için buraya gelmişti.Ama böyle delicesine ağlayan birini görünce susmak bana yakışmazdı.Yanına oturduğumda konuşmaya başlamıştım ama türkçe konuştuğumun farkına varınca sustum."Merhaba üzgün görünüyorsun .Eğer biriyle konuşmaya ihtiyacın varsa ben buradayım her ne kadar seni tanımasam da bunu yapmam gerekiyor.Belki de buraya yalnız kalmak için geldin ama bu halde birini yalnız bırakamam kusura bakma."dedim.Çocuğun yüzünü göremiyordum. Kapşonunu iyice suratına doğru kapatmıştı.Fakat yüzünü göremesem bile fiziği çok güzeldi.Yağmur taneleri  tişörtünü ıslattığı anda çıkan baklavaları beni etkilemişti.Yağmur taneleri onu böylesine ıslattığını fark ettiğimde kendime baktığımda benim de ondan bir farkımın olmadığını gördüm.Ne yani bu zamana kadar ıslandığımı fark etmemiş miydim? Cidden bu yüzünü bile görmediğim benimle hiç iletişim kurmayan birinden nasıl böyle etkilenebilirdim.Hem benim tek aşkım Tyler'dı. Ona ihanet edemezdim.Bu derin düşüncelerimden arınmama sebep olan onun sesiydi.Benimle ilk iletişimiydi bu, sanırım onun dikkatini çekmeyi başarmıştım."O- onu kaybettim.Bu hay- ..... bu hayattaki en değerli varlığımı kaybettim.Ben onsuz bir hiçim .O bana doğduğum andan beri sahip çıkan benim başıma bir şey gelse canından bir parça hissedilmiş gibi hisseden kadın ... artık yok BEN ANNEMİ KAYBETTİM.Onsuz yaşayamayacağım kadını kaybettim ben.Bundan daha acı ne olabilir?"dedi karşımdaki iyi yürekli insan.Onun iyi yürekli olduğunu anlamıştım.Daha doğrusu hissetmiştim.Çok üzgündü bunu anlayabiliyordum.Çünkü bu acıyı bende yaşamıştım ben ablamı kaybetmiştim bana her şekilde destek olan o kızı.Sanırım ona destek olmaydım.Desteğe , tutunacak bir dala ihtiyacı vardı ,halinden belliydi.Onun için çok üzülmüştüm."Ben çok çok üzgünüm , gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum başın saolsun.Şuan dediklerim belki umrunda olmayabilir ama yinede söylemeden edemeyeceğim."duraksadım.Ardından"Bende çok yakın bir zamanda ablamı kaybettim bana destek çıkan benimle dertleşen sırdaşım kardeşim ... canımdan bir parçayı kaybettim ben .Bu yaşadığın acıyı en iyi ben anlarım , inan gerçekten bu yaşadıklarını çok iyi anlıyorum ve sana destek olmak istiyorum sana yardım edebilirim.Hımm istersen biraz benimle konuşabilirsin ya da benim evime . şey yani arkadaşlarımla benim evime gelebilirsin .Onlarla tanıştırırım seni , çünkü onlar bana o zor zamanımda çok destek olmuşlardı.Gerçi daha biz tanışamadık ama sana karşı iyi yönde şeyler hissediyorum."dedim.Çok uzun konuşmuştum.Ama umrumda değildi .İçimi dökmüştüm ona , daha tanımadığım birine hem de."Ben gerçekten çok teşekkür ederim ama sanırım yalnız kalsam daha iyi olucak ama belki daha iyi hissettiğim bir zamanda tekrardan buluşabilirz.Hem beni o bahsettiğin arkadaşlarınla tanıştırırsın.Bende seni tanıştırırım.B arada ben Tyler " dedi.Ve yüzünü görmeme izin verdi .kafasını kaldırdığında bana çok tanıdık gelen bir simayla karşılaştım.Bu- bu- bu san- sanırım TYLER POSEYDİ.BENİM DÜŞLERİMİN TEK SEBEBİ .BİR DAKİKA BEN RÜYADA FALANMIYDIM.GERÇEKTEN BU KADARI FAZLAYDI ALLAHIM NEDEN GERÇEK GİBİ GÖSTERİP SONRA DA RÜYA OLDUĞUNU BELLİ EDİYORSUN ALLAHIM SEN BANA KALP KRİZİ Mİ GEÇİRTMEK İSTİYORSUN ACABA ?"derken rüyamdan uyanmayı düşünüyordum ki.Uykuda olmadığımı TYLER'IN gülmesiyle farkına vardım.Bir dakika kafam şuan çok karışmıştı ben daha demin rüyada değil miydim ? Rüyada değilsem Tyler sandığım hayali şey neden gülüyordu ve ben bunu duyuyordum.Ardından bir gülüş sesi geldi ve "Adını hala öğrenemediğim tatlı kız beni bu halimle bile güldürmeyi başardın.Ama ne rüyadasın ne de ben hayali Tyler'ım.Senin adın neydi ?" dedi gülümseyerek."Be- ber- Berra ismim berra ."diyebildim sadece.Çok şaşkın ve mutluydum.Hayallerimin erkeğiyle şuan oturmuş dertleşiyordum.Daha ne isteyebilirdim ki."Hımm sen Amerikalı değil misin yani?"dedi."Ev- evet ben türküm.Buraya hem arkadaşlarımla üniversite için hem de hayallerimizi gerçekleştirmek için geldik."dedim."öyle mi memnun oldum .Şuan hala inanamıyorum.Daha demin nasıldım şimdi ne hale geldim gerçekten çok teşekkür ederim.Sanırım bana iyi geldin."dedi Tyler .Bu dediğiyle beni bitirmişti resmen."Önemli değil ne demek sanırım sen de bana iyi geldin Amerika da ki ilk günümde ilk arkadaşım oldun."dedim gülümseyerek."Sanırım sen yeni bir başlangıç yapacağım hayatımda ki ilk arkadaşım oldun "dedi.Bu dedikleri benim içimde kelebekleri uçurtuyordu."Bu dediklerin beni gerçekten çok mutlu etti Tyler ama sanırım artık benim eve gitmem gerek arkadaşlarım şimdiden polise kayıp ilanı vermişlerdir bile ." dedim ardından ayağa kalkıp."Görüşmek üzere " dedim gülümseyerek."Hey Berra biraz bekler misin sanırım bir daha görüşmemiz için numaranı almam lazım"dedi."Ah doğru unutmuşum numaram ***********"dedikten sonra ben arkamı dönüp gidecekken bana sarılıp yanağımdan öptü."Buda bugün için teşekkürüm olsun Görüşürüz"dedi ve arkasını dönüp gitti.Bu çocuk beni öldürmek mi istiyordu cidden .Şuan ölsem dünyanın en mutlu kadını olarak ölebilirdim cidden . o kadar mutlu etmişti ki beni.

Eve vardığımda Tyler'ada dediğim gibi kızlar beni arıyorlardı.İçeri girdiğimde kapayı ilk açan Zeynep oldu."Kızım sen nerdesin ? Bizi meraktan öldürmek mi istiyorsun?"dedi "Yok bence dayak istiyor baksana hem suçlu hem mutlu hemde her tarafı ıslaklıktan çamur yaptı"dedi İren ardından.Kızlara konuyu uzatmadan bugün olanları anlattım ikisi de çok büyük şok geçirdiler ve benim sayemde kendi kısmetlerinin de açılacağını söylediler.Bu gün gerçekten sıkıcı ve yorgun geçerken birden o bankta onu görmemle adeta dünya da yaşadığım en güzel gün olmuştu.Bunun adı ne miydi?   Sanırım bunun adı AŞKTI....

Arkadaşlar öncelikle hepinize teşekkür ediyorum.Bana bu hikayede destek oluşunuza hikayemi azda kişi okusa da , okuyup voteleyen herkese teşekkür ederim.Bu arada Tyler ' ın konuşmalarını türkçe yazdım ve ilerleyen bölümlerdede türkçe yazmaya devam edicem bunu da şimdiden demiş oluyum.Bir daha ki bölümde görüşmek üzere Hepiniz seviliyorsunuz:*