Grim Reaper

Who really is Grim Reaper

Sean: "This is a perfect selfie pose. Smile Keira."

Nag smile ako sa camera habang hawak hawak nya parin ako sa bewang.
Tinawag niya ako sa pangalan ko. Sa mismong pangalan ko.
Hindi 7. Hindi Missing soul.
Kundi Keira. Keira!

I was about pull away but Sean casually slips his arm around my shoulder and pulls me towards him.

He's getting closer and closer until he's within kissing distance.

Sean: "I wish to be gentle to you. But your eyes entice me to let lose my inhibitions."

Keira: "S-sean?"

Kinakabahan ako. Yung puso ko kulang nalang tumalon palabas.
Bakit ganun? Ano bang nagyayari sakin?
Bakit ganito yung nararamdan ko?

Sean: "Keira, I like you."

Ano? Anong sinabi niya? Gusto niya ako?
Juskoooo po!!! Akala ko ba tao lang lumalandi bat pati kaluluwa lumalandi narin?
Diety! Patawarin niyo po ang malalandi naming kaluluwa.

Sean: "Magsalita ka naman. Please? Tell me? Gusto mo rin ba ko?"

Akala ko ba nababasa niya yung iniisip ko. Bat parang wala ata siyang alam? Kanina pako kinikilig dito.

Keira: "G-gusto mo ko? Edi thank you! Thank you for the LIKE?"

Narinig ko tumawa siya.
Pero slight lang. First time ko siya nakitang tumawa.
Ang gwapo niya pag tumatawa. Sana ganito siya lage. Carefree lang. Yung walang masyadong iniintindi?

Sean: "Yun lang sasabihin mo? Hindi ba pwedeng. I like you too rin?"

Keira: "b-bakit ko naman sasabihin yun ha?''

Sean: "bakit? Hindi mo ba'ko gusto?"

Keira: "Gusto."

Napatakip nalang ako sa bibig ko. Hindi makapaniwala na sinabi ko yun.
Gosh!!
Bakit ko sinabi yun? Bakit? Bakit?

Bakit ngayun ka pa lumandi ha? Ira! Dapat inuuna mo yung pagbalik mo sa katawan mo. Hindi yung lumalandi ka!

Tiningnan ko si Sean. At sobrang laki nung ngiti niya. Yung ngiting matutunaw ka.

Keira: "a-ah. Mag c-CR lang ako. Balik ako agad."

Sean: " Keira!"

Nakuuu! Wag ka ng humirit!!!

Keira: "hmmm?"

Sean: "dito banda yung CR."

Aish! Tatakas ka na nga lang Ira. Sablay ka pa.

Keira: "Hehe. A-alam ko. Niloloko lang kita. Hehe. Sige punta nako dun."

Sean: "Pasalamat ka hindi ko na nababasa yung iniisip mo."

Teka. Tama ba narinig ko? Hindi niya na nababasa yung iniisip ko?
Ewan ko ba pero nakahinga ako ng maluwag.
Naku buti nalang. Buti nalang talaga.

---
Pagkatapos ko mag CR. Hinanap ko agad si Master.
San na ba yun?
Teka! Baka iniwan nako nun ah?
Baka nagalit yun.
Hinanap ko siya sa maraming tao. Pero natigilan ako ng nakita ko ang isang pamilyar na mukha.

Si Mama. Si Mama.
Hindi ako pwedeng magkamali.

Pero parang bumagal yung oras. Nakikita ko may truck na paparating. Tatawid si mama. Mababangga siya.