Geldiğimiz yer burasi markin ölen ailesinin eviydi. Buraya geldiğimizden belli hic konusmuyordu iceri girdik hizlica yukari kata cikti cok korkuyordum arkasindan yavas yavas cikiyordum birden iceriden bi ses geldi
-Markk!! diye bağirdim cevap gelmedi ikinci kez
-Mark iyi misin diye bagirdim cevap gelmeyince hemen yukari ciktim yukarida kimse yoktu nereye kayboldu bu cocuk diye dusunuyordum asaği katta bir vazonun yere dustuğunu duydum hemen mark diye bagirarak asagiya indim fakat vazoyu dusuren kisi mark değildi eli de kanlı bir bıçak olan bir çöpçuydu
-LANET OLSUUN!! diye bağirdim
-KORKMA diyip duruyordu piskopat copcu
Kosarak evden ciktim etrafta kimse yoktu ve yağmur yağiyordu cok usuyordum hemen aparmanlarin arasina girdim bi duvarin kosesine oturdum ve ağlamaya başladim ailem öldüğünden belli hayatım kabus gibiydi uyanmak istiyordum ama mark bi ruya olacakti o zaman lanet olsun ölmek istiyorum!
biri arkadan omzuma dokunmustu birden ürperdim dokunan kisi markı
-BIKTIM ARTIK SENDEN diyip tokat attim gercekten bikmistim
-BILIYORUM dedi guldu
cok sıkıldım artık ölmek istiyordum zaten cevremdeki insanlar yavas yavas ölüyorlardı mark arkasını döndü ve
-en zor olande ne biliyor musun zoe ?dedi
cevap vermedim sonra cumlesine devam etti
-...sevdiğim herkesi kaybediyorum, samimi olmayi beceremiyorum cok kucukken ailem öldü yetistirme yurtlarinda buyudum cok kucuk yasta sigara,uyuşturucuya basladim acilarimi dindirecek hic biseyim hic kimsem yoktu dedi. Yavasca ona doğru yurudum belinden tutarak bana doğru cevirdim ve sarilip ağladim artik bana o kadar korkutucu gelmiyordu aslinda bilmiyorum ama bu cocuğa cok bağlanmistim bilmiyorum ona sarilinca zaman duruyor sanki 5-10 dakika kadar onun omzunda ağladim sonra gozlerimdeki yaslari sildi ve
-KARANLIĞIMI AYDINLATAN GÜNEŞIM OLUR MUSUN PRENSES ?
dedi. Sevincten heyecendan saskinliktan ölecektim ama cool durmak icin hic caktirmadik kafami omzunda kaldirdim o okyanus gözlerine bakarak
-SANA AŞIĞIM dedim...
FATMAYI COOK SEVIYOM
♥
