Onu aylardır boyle görmemistim cok korktum sesim titreyerek kisik bi sesle
-ne o-oldu sanaa ?
dedim sesim cikmiyordu birden o kotu gunlere geri donuyoruz gibi hissettim mark cevap vermemisti
-Cevap ver banaa! diye bagirdim
-SENI UZERIM DEMISTIM AMA PESIMI BIRAKMADIN!! dedi
-seviyorum seni aptal!!!! diye bagirip arkami donup yurumeye basladim
ağlıyordum hayatim tekrar mahvolmaya baslamis gibiydi
-hadi ama sulu göz hersey cok guzel olacak guven bana dedi
ve kendine dogru cevirdi beni
-söz veriyorum dedi
tam kotumser bi sekilde konusacakken goz yaslarimla islanan dudaklarima yapisti bu salak beni her öptüğünde kendimi cennette hissediyordum.
Kafamı yavasca cektim
-Beni birakirsan seni öldürürüm dedim
-Tamam patron diyip alayci bi sekilde guldu sonra eve dogru yurumeye basladik
-Zoe dedi kafami ona dogru cevirdim
-Sen yokken ben ne yapiyor musum ya dedi yüzündeki tebessumu gorunce içim gidiyordu ben resmen aşıktım.
gülümsedim
-sen olmasaydin o günleri atlatamazdim dedim.
-Hep yanindayim dedi
mutlu bir sekilde evimize girdik yemek hazirliyordum biri markı aradı bu gecede yanina cagirdi
-Gitmeliyim dedi
-Gitmiceksin dedim
-Gitmek zorundayim zoe dedi
-Hadi ama mark bu kadar onemli olan sey ne ? dedim
-Gidiyorum dedi
-EGER SIMDI GIDERSEN GERI DONDUGUNDE BU EVDE OLMAM!! diye bagirdim
-Neden boyle yapiyorsun zoe diye bagirdi
-DUN GECE NELER OLDUGUNU NE CABUK UNUTTUN! HANI HEP YANIMDAYDIN!! DEFOL GIT AMA GERI DONDUGUNDE BURDA OLMAYACAGIM!! diye sinirli bi sekildi bagirdim ve sinirli bir sekilde yukari ciktim gitmez zannediyordum ama kapiyi carpip cikti.
Aşırı bir hızla eşyalarimi topladim herseyimi aldiktan sonra evden cikip caddeye dogru yurudum gidecegim yer belliydi kendi evim ailemin öldüğü ev hemen bir taksiye bindim kendi evime geldiğimde korkarak iceri girdim heryer dağıtîlmış sanki biri bişe aramış gibiydi odama ciktim kapilari kilitledim yatagima oturup salak salak etrafa bakindim uyuya kalmisim birden korku icinde uyandim biri odamin kapisina vuruyordu...
