Neyse ki tekrar gözlerimi açtığımda sadece ilaç verildiğini anladım. Markı çok merak ediyordum nerdeydi? nasildi? ne yapiyordu ? en sonunda bir hemsire yanima geldi
-İlaç vakti dedi
-Mark nasıl? dedim
-Bu konu hakkinda bilgi veremem beklemelisin dedi ve ilaclari birakip cikti. Lanet hayatım tam duzeliyor derken hem bebek hem bu kaza nerden çıkmıstı ?
Gercekten seven adam sevdiğine zarar gelirse ortalığın amına koraydı ama benim erkeğimin olduğu yer belli bile degildi.
En sonunda odamdan ciktim bi doktor
-Zoe neden odanda değilsin dedi
-Mark Mark nerde dedim
-Hadi ama odana tatlim dedi
-YETER TAM BIR HAFTADIR ODANA ODANA DIYE KOVUYORSUNUZ BENI MARKA NE OLDU ?! diye bağırdım butun hastane bana bakıyordu
-Zoe mark iyi lutfen odana dön dedi
-Markı görmeliyim dedim
-Mumkun degil dedi doktor odama geldim oturdun ve karnima dokundum
"Lanet olasi bebek hepsi senin yuzunden hepsi" diye dusundum. Tam ağlayacakken odama tekerlekli sandalyeyle biri girdi.
BU MARKTI SONUNDA ONUN IYI OLDUĞUNU ÖĞRENMISTIM GIRER GIRMEZ DEDIĞI ILK SEY
_ Bebeğim öldü mü ? dedi
AMAN TANRIM BENI HIC ONEMSEMIYORDU BENIM DURUMUMU MERAK BILE ETMEDI
-BEBEĞIN IYI! diye bağırdım
-Zoe halimi gormuyor musun beni sevindirecek biseyler soyle dedi
-Sence suan cok mu iyiyim mark! diye bagirdim. Uzgun bi sekilde bakip
-Hepsi benim yuzumden dedi
-Oğlunda bende iyiyiz üzme kendini dedim.
-Oğlum ? Yoksaa... diye heyecanli bir sekilde cevap bekliyordu
-Evet erkek dedim.
Mutluluktan ağlamaya basladi onu hic bu kadar mutlu gormemistim bu bebek onu gercekten mutlu ediyordu.
Hemsire geldi ve markı odasına götürdü markın gülümsemesini görünce butun acılarımı unutmuştum. O gün son kez ameliyat olacaktım ve hazirlanmaya basladim. Sedyeyle odama girip beni aldılar ve amliyathaneye girerken markla goz goze geldim
-HASTALIKTA SAGLIKTA YANINDAYIM dedi ve ağlayarak gülümsedi.
