Karanlıktan korkan insanlar
Kendi karanlıklarından korkuyorlar
Kendi karanlıklarındaki gölgelere çığlık atıyorlar
Kapının arkasına asılmış bir paltoya değil
Benimsedikleri karanlık
Gecelerini de gündüzlerini de karanlık yapmış
Islak saçlarla dışarıya çıkıpta soğuk havayı hissedememek onlarınki
Ne vücutlarındaki tüyleri havaya kaldıran soğuğu
Ne de ıslak saçlarından olumlarına inen damlaların karanlığını
Onlarınki başka bir korku
Korkmadıklarını söyleyipte ürküten insanlar onlar
Bir sosyopat misali, umurlarında değil
Tüm kapıları açık bırakıp, geceyi bekliyorlar
Bırak gece seni alsın...
Kendi karanlık dünyalarının kapılarını açıp, geceyi bekliyorlar
Geceye karışan saat tik tokları
Bir hüzün şarkısı
Yağlanmayı bekleyen akrep yelkovan
Yağlanmayı bekleyen bir kapı
Karanlıkların kapısı
Bir gıcırtı
Atmayan bir kalp
Donuk bakışlar
Bir süregelen
Korku İnsanı .
YAKINDA.