WAITING SHED || A Short Story [Completed]

Part 4-"The Promise"

Ilang minuto na ba akong nakatitig sa labas? Actually, ngayon ang presentation namin with the client. After ilang revisions & changes requested by them, ito na un, this is it!

Kinuha ko yung tasa na nakapatong sa round table sa harap ko, ito ung served ng staff kanina. Kelangan kong uminom para atleast mainitan ang sikmura, baka sakaling magising ako, dapat maging successful dahil ito na ang huling project na hahawakan ko before ako lumipad abroad para sa main office.

Any moment from now magppresent na kami ng "rough cut" sa editing. Isa ito sa mga importanteng part ng process, this is the wonderful opportunity to put our client at ease.

Kung mag-okay kami sa presentation today, we can now move into the "fine cut". And that stage is crucial at kelangan sa part na un no additional changes na para magtuloy-tuloy na kami sa visual effects.

"Eumi, tama na muna ang pag-iisip sa letter ni Arvin! All you need to do is to focus, breathe in breathe out." After ko kasing mabasa ung letter nya nawala na yata ako sa katinuan ko, parang lagi akong lutang, pati trabaho ko nadadamay.

Ilang minuto pa at dumating na ang partner ko sa editing na si Alex, galing sya ng mens room. Isa sa mga best editors I have ever worked with, sa kanya ako natuto ng lahat ng bagay when it comes to technical matters & knowledge about this line of business.

Sa trabaho namin nakakapressure, it is very important na maka-abot sa dealines, if ever na magkaroon ng demand si client for changes dapat pasok un sa planning scheduled for the whole project. Buti na lang andyan si Alex to make this project meet the target date.

Mas matagal na sya sa trabaho na ito kaya kayang-kaya nyang ayusin ung last part ng editing, isa din sya sa makakasama ko abroad. Dahil ilang araw akong leave, nakuha nyang maihabol ung revision sa last part, sa sobrang workaholic nito baka nga di nito na-enjoy ang long vacation.

First thing in the morning, ready na daw for presentation, di ko na sya nareview dahil baka magahol pa kami sa oras ng meet-up sa client, alam ko naman na kayang-kaya ni Alex un kahit wala ako, ganun sya kagaling!

After ng college graduation nakakuha agad ako ng trabaho sa province ni mommy. Pero dahil mas gusto ko na lumawak pa ang kaalaman ko sa major na tinapos ko, nakipag-sapalaran ako sa Manila.

Malapit lang naman sa amin at nagagawa kong mag-uwian, isang sakay lng ng bus. At it's a dream come true dahil dito ako napasok sa isa lng namang major TV Commercial Production Company sa bansa.

Dahil sa work na to nagawa kong makatakas ng panandalian sa mga pinagdaanan kong lungkot at pangungulila kay Arvin. Nagpakabusy ako at nagpakadalubhasa sa larangan ng editing field, at eto ako ngayon, malapit ng makawala sa kanya.

Pero bakit ganun? Dapat hindi ko nlng nabasa yung sulat nya sa akin para atleast okay na lahat, na isa nlng syang alaala sa nakaraan ko.

Di pa rin talaga maalis sa akin ung mga tanong na alam kong sya lang ang makakasagot. Kung tutuusin sobrang tagal na ang letter na yun, di ko dapat lagyan pa ng meaning.

Sa luma na nun baka nga pag nagkita kami at itanong ko sa kanya un for sure limot nya na un. Iniisip ko nlng dala lang cguro un ng kabataan namin kaya nya nasulat yun, puppy love, crushes, mga ganung bagay lahat naman kasi dumadaan doon.

Kasi kung totoo un di sana dapat nagpakita man lng sya sa akin sa loob ng 10 years or kaya nalaman ko na hinahanap nya ako, eh kahit nga sa reunion party di sya nagpakita eh.

Jologs nlng cguro ako kung aasa pa ako dun, eh sa yaman un at sa itsura nya, for sure may pamilya na yun, may magandang asawa at mga anak.

Finally, nasa audio visual room na kami ng malaking building na ito, ilang beses na akong nakapunta dito para sa mga na-unang steps ng project tulad ng pre-production, dito maffinalize ang rock solid end date, after nun working on scripting with the client, filming & so on & so forth, until we end up sa editing.