I'm Just His Wife

His Mother

[Mira's POV]

Maghapon akong nasa kwarto. Hindi ko pa kayang kausapin si Gray. Hindi ko pa kaya. Napasok dito sa kwarto si Gray, pero binabaliwala ko lang siya. Alam kong may dahilan kung bakit niya ginawa yun, kung bakit siya sumali doon. I'm just not yet ready to hear his explanations. Hindi pa siguro ngayon.

"Miracle?" Nang marinig ko ang boses ni Gray ay nagtalukbong ako ng kumot. Narinig kong pumasok na siya, kaya naman pinikit ko ang mata ko.

"Miracle, I know you're awake. Please, let's talk." Nagmamakaawang sabi ni Gray. Hindi parin ako nagsalita.

Lumapit saakin si Gray, hinawi niya ang kumot at hinawalan ang mukha ko. Dumilat na ako. Useless din naman yung pagkukunwari ko na tulog 'e.

"Miracle, ayaw ko ng ganito. I know nasaktan ka, kasi hindi ko sinabi sayo ang totoo, pero I just want you to know na hindi ko ginusto na sumali doon. Siguro ngayon, hindi ko muna sasabihin ang dahilan sayo. Ayaw ko munang mabigla ka. I'm so sorry." Sabi ni Gray saakin habang hinahaplos ang pisnge ko. Pumatak na ang luha sa mata ko.

"Shhh. Stop crying. I'm really sorry." Sabi niya sabay yakap saakin. Wala na akong nagawa kundi ang yakapin siya pabalik. I really love Gray. Kung ano man ang dahilan niya kung bakit siya sumali doon, I don't care anymore. Kahit ano pa man yun okay lang. Mahal ko siya, kaya kahit ano pa man yun tatanggapin ko.

"G-Gray, I'm sorry."

"Shhh, ako dapat ang magsorry. Wag ka ng umiyak, please?" Tumango lang ako at mas mahigpit ko siyang niyakap. Hindi ko yata kayang maiwan ako ni Gray. Hindi ko kaya.

Nang medyo kumalma na ako hindi parin naalis si Gray. Yakap-yakap niya parin ako.

"Mira, we'll go to mansion later, our grandparents will be there also, And makikilala mo narin si mommy this time."

"What?" Kahit kelan hindi ko pa nakikita ang mommy ni Gray. Masyado kasing private ang pamilya nila.

"You'll meet my mom later. Dylan's will be there also. You don't have to worry, Mom will like you for sure." Sabi niya saakin. Kinakabahan ako. Ewan ko kung bakit. Siguro kasi nandoon ang mommy ni Gray? I don't know.

Bumaba na kami ni Gray. Kakain narin kasi. Pagbaba namin, nagulat ako ng nandoon si Dylan.

"Dylan will be with us, papunta sa mansion." Sabi ni Gray, kaya naman tumango nalang ako umupo na. Masama ang titig saakin ni Dylan. Maybe because he loves Veronica for her brother, and I ruin their relationship. Binalewala ko nalang.

"How's Veronica kuya?" Tanong ni Gray.

"I don't know, we don't communicate each other anymore." Sabi ni Gray habang nagpupunas ng bibig. He stared at me nginitian ko lang siya.

"Well, I guess you should." Sabi ni Dylan.

"Why should I?" Iritang sabi ni Gray kay Dylan. I want to stop them, pero ayaw ko rin namang mangielam.

"Kuya, Veronica is your girlfriend don't be an ass."

"She's not my girlfriend anymore Dylan."

"She still is."

"Pwede ba? Dylan, just accept that. I don't need your opinion. I love Mira. And if you can't accept that fact, wala na akong pake." Sabi ni Gray. Tinitigan ko si Gray, tinitigan ko siya para tumigil na siya pero hindi parin siya tumitigil sa pagtingin kay Dylan ng masama.