Yeni Bir Hayata Yelken açmıştık ben ve Mustafa. Sadece yalnız başımıza. Kendime bir iş bulmuştum. Adıyaman'da bir lokantada bulaşık yıkıyordum. Hiç kimseyi, tanımıyorum yüzler yabancı. Her zaman yalnız olduğum kadar yine yalnızım. Böyle bir yerde tek başına hayata tutunmayı öğreniyorum. Direnebilecek mi insan. Direnmeliydim . Benim aileme bir sözüm vardı, hayallerim vardı, Mustafa okuyocaktı. O çok büyük yerlere gelecekti.
Bir gün patronum Cumali abiyle konuştuk evlat senin gibi mert delikanlı birinin ne işi var, niye çalışıyorsun. Abim dedim bakma yaşımın 20 olduğuna 90 yaşındaki bir adamın göremediğini görmüşüm ben şu ana kadar. Yasadıklarımı anlattım, ailemi nasıl kaybettiğimi ve akrabalarımın nasıl bana sırt çevirdiklerini anlatım. Cumali abi evlat ben bundan sonra sana bir abi amca bir Dayın gibiyim. Cumali abi bunları söylerken Kendimi o kadar mutlu hissettim ki hayatım boyunca, Öz akrabalarının bile bana sırt çevirdiler. Yap yabancı bir insanın seni sevgiyle kollarının arasına alması ne kadar güzel bir şeydi.
Mustafa okula gidiyordu. Mustafa Çok zekiydi. Mustafa bir gün eve geldiği zaman ağlıyordu. Sordum Mustafa niye ağlıyorsun abim. Yarın okulda veli toplantısı var, herkesin anne babası gelecek abi. Benimkiler nerede benimkiler niye yok. Allah annemi babamı niye benden ayırdı bir şey diyemedim, dayanmalıydım. Çünkü Mustafa için tüm acılara karşı en gerçek acılara karşı dayanmalıydım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEK ACI
HororBir gencin acıyla dolu hayatı.Acıya dayanmaya çalışan genç gerçek acıya dayanabilecek mi?