GERÇEK ACI

ve bir ayrilik daha

10 yaşına gelmiştim. Bir bayram sabahıydı. Babam her bayram erkenden kalkardı ama bu bayram bir sıkıntı var dı. Ben ve kardeşim hala yatağın içindeydik.

Babam bizi kaldırmamış tı. kalbime bir ağrı girdi. Kardeşim bir yandan ağlıyordu. Baba baba diye seslendim , babam ses vermedi. Hemen kalktım yataktan babamın odasına gittim ve kapıyı açarken babam yataktaydı. İçimde bir kurt vardı. Babam asla bu saate kadar uyumazdı hem de bir Bayram Sabahı. Korkarak yatağa doğru gittim , birden Gözyaşlarım akmaya başladı niçin gözyaşlarımın döküldüğünü bir anlam veremedim. Babam sırt üstü yatıyordu. Elimi babamın omuzuna verdim. Baba hadi kalk, bugün bayram babam cevap vermedi babamı kaybetmistim.

öyle bir uykuya dalmıştı ki bir daha uyanmayacaktı. Babam bizi yalnız bıraktı. Babamın açık Gözleri bana o kadar çaresizliğini ve o kadar da acısını anlatıyordu. Kardeşim yanıma gelerek baba baba diye seslendi ama babamız ölmüştü. Yalnız kalmıştık. Ben ve kardeşim baba diyerek bağırıyorduk kalk babam, gitme ne olur, ama babam gitmişti. O da annem gibi gitti.

Sesimizi duyan Hanife teyze geldi. Ne oldu kim öldu diye söyledi. Babam öldü Hanife teyze babam öldü. Babamın cenazesini annemin mezarının yanına gömdük.

Biz kasabada yaşıyorduk kasabadaki insanlar bizim severlerdi. Taziyeye gelen misafirleri ağırlıyordum. Akrabalarım da gelmislerdi o kadar kızgınım ki onlara bir gün kapımıza gelmediler, babam öldüğü zaman geldiler. Kovdum akrabalarımı gidin buradan! Ne işiniz var burada. Birgün Sormadınız bizi, babam öldüğü zaman mı geliyorsunuz.

Gece olmustu. Mustafayı uyutmaya çalışıyordum. Uyumuyordu Mustafa çok şaşkındı. Anlam veremiyordu, çocuk daha o . Allah'a dua ettim yarabbim sen annemi babamı benden aldın, sen Canı veren canı alansın, kardeşimi ayırma benden ya rabbi.