GERÇEK ACI

bende asık oldum

Bizim evim karşısına yeni birileri taşınıyordu. Kolay gelsin Yardım lazım mı diye sordum. Zahmet olmasın dedi. Ne zahmeti amca yardım ederim tabii ki, eşyaları taşıdık. Yeni komşumuz Abuzer amca teşekkür etti. Karısı vefat etmiş yalnızca kızıyla yaşıyormuş. Abuzer amcaya kızını sordum. Kızın Nerede. Kızım otobüsle geliyor birazdan burada olur. Kapı çaldı. Kapıyı açarmısın evlat diye söyledi. Tabii ki açarım ben. Kapıya doğru gidiyordum içimde öyle güzel bir şey vardı ki Kelebekler uçuşuyordu sanki. Kapıyı açtım karşımda öyle güzel bir bayan duruyordu, dilimi yutmuş gibiydim. Kız sordu sen kimsin, Yanlış mı geldim ben. Onun parlayan gözlerinin içine dalıp gitmiştim. Sana soruyorum. Buyurun kusura bakmayın özür dilerim. Abuzer amca Suna sen mi geldin. Evet ben geldim. Baba amelemi tuttun, İyi yapmışsın tek başına taşıyamazdın esyaları. Hayır kızım Yardıma geldi Abuzer amcanın yanına giderek, bana müsaade diyerek Çekip gittim.

Kalbimin derinliklerinde bir yer ağrırken bir yer Mutluluktan coşarken ne yapacağımı bilmiyordum. Eve doğru gittim gözlerimin önünde suna vardı, nasıl bir şeydir bu. Aşık mı oluyorum. Kalbim bana aşkı aşkı söylüyordu. Gerçek olan bir şey vardı ben o kızın dengi değildim. Yürek ferman dinlemez. Kendimi bu aşka kaptırma mam gerektiğini farkındaydım, ama ne yapalım bir kere girdik. Korkuyordum girip de çıkmamak vardı. Bunların hepsini farkındaydım.

Bir gün çalıştığım lokantaya Suna geldi. Onu görüyordum ama o beni görmüyordu. Cumali abi beni çağırdı. Suna beni gördü. Sen ne iş yapıyorsun burada. Bulaşıkçıyım . yanındaki arkadaşlarıyla dalga geçtiler. Hiçbir şey diyemedim. İşimin başına döndüm. Ben yanlış bir şey yapmıyordum ki, ben kendi helalimle ekmek paramı kazanıyorum. O zaman anladım kör aşka vurulduğumu.