Help me {N.H/Z.M}

Chapter 2.

Pov. Nikki.

Ik ga rechtsaf en stap van mijn fiets af. Doe hem snel in de schuur. Snel pak ik mijn tas en doe mijn sleutels in het sleutelgat. Ik loop naar binnen en doe mijn jas en schoenen uit. Leg mijn tas op de trap. Zayn volgt mij en doet het zelfde. Ik zucht. Ik loop naar de woonkamer en zeg tegen Zayn. ‘Zayn, doe die deur ff dicht’ Ik plof op de bank en kijk naar mijn vader. Mijn vader kijkt terug met een valse blik. Die blik van hem maakt me soms wel bang.. ‘Nog cijfers terug?’ Vraagt hih normaal. ‘Euhh..’ Zal ik het zeggen of niet? Gewoon doen, ik moet niet altijd bang voor hem blijven? ‘Een 8 voor Wiskunde’ Zeg ik zo zachtjes mogelijk maar hij had me wel gehoord. Hij staat boos op en wankelt een klein beetje naar me toe. ‘EEN 8 VOOR WISKUNDE? IK WOU DAT ZAYN GOEDE CIJFERS HAD NIET JIJ, VERVELEND MENS. IK WOU DAT JE DOOD WAS’ Patsj. Ik grijp naar mijn wang. Mijn bloed eigen vader had me geslagen? Ik wil me inhouden maar er rolt al een traan over mijn wang. Ik loop met een gebogen hoofd naar  boven. Ik kom Zayn tegen en kijkt me geschrokken aan. Ik zeg niks en loop verder. Misschien had hij alles weg gehoord.. Soms wou ik weg van deze wereld. Wat had hij tegen mij? Ik doe toch niks fouts.. Of wel?

Pov. Zayn.

Ik hoor geschreeuw vanaf beneden er ren er snel heen. Ik kijk door een kiertje naar mijn vader en naar Nikki. ‘EEN 8 VOOR WISKUNDE? IK WOU DAT ZAYN GOEDE CIJFERS HAD NIET JIJ, VERVELEND MENS. IK WOU DAT JE DOOD WAS’ Hoor ik mijn vader met zijn dronke kop schreeuwen. Waarom doet hij altijd zo tegen mijn lieve zusje? Waarom niet tegen mij? Nikki had toch niks fouts gedaan. Ik kon niet zien wat er gebeurde met Nikki want ze stond met haar rug deze kant op. Ik zuchtte onverstaanbaar. Patsj. Daar gaat het weer hoor, mijn vader slaat Nikki weer eens. Ze grijpt naar haar wang. Ze draait zich om en met een gebogen hoofd loopt ze weg. Ik doe net alsof ik van boven kom en ik zie dat Nikki een traan op haar wang heeft. Ik kijk haar geschrokken aan maar ze zegt niks en loopt door. Ooit wou ze zelfmoord plegen, ze had van die neigingen. Niet zo gek hoor, mijn vader is echt niet normaal meer, en mijn moeder doet alsof het niks is. Ik weet dat ze bang is. Ze laat het niet gauw merken maar het is wel zo. Ik loop naar mijn kamer. Pak een sigaret en een aansteker. Loop naar mijn balkon en steek de sigaret aan. Ik moet ooit iets doen, als mijn vader zo door blijft gaan komt er nooit een leuke gezin, ooit was die er wel tot dat mijn opa overleed en toen ging mijn vader drinken, wat niet echt geen goede optie was..  

Ps, Ik probeer zo snel mogelijk te gaan uploaden, ik heb er vandaag toevallig 2 gedaan omdat er dan meer verhaal in zit dinges. Waarschijnlijk weten jullie wel wat ik bedoel. Ik ga gewoon dagen uitkiezen en dan ga ik uploaden maar ik weet nog niet wanneer, maar dat zie ik wel. Wat vinden jullie er nu van het verhaal? Laat me het alsjeblieft weten, en als je tips hebt zeg dat dan alsjeblieft. Misschien kan ik daar wat mee. En ik ga jullie nog een naam geven, bitterballen. Nee grapje, ik kijk nog wel. xx Nikki. (Sorry als er spelfouten in zitten).