Yalnızlığın Son Damlası

Yalnızlığın Son Damlası

İnsan bir kalabalığın içinde yalnız olduğunu ancak yağmur yağarken ıslandığında fark eder. Sen o kalabalığın arasında gezerken yağmura yakalanırsın bir an ve ne olduğunu anlayamazsın, etrafındaki insanlar ıslanmamak için sağa sola kaçışırken, sen sığınacağın bir yer olmadığından durursun beklersin yerinde.
Ve herkes gider sen kalırsın öylece. En acı veren de bu ya zaten herkes bir liman bulurken kendine sen ise okyanusta kaybolursun. Ne gideceğin yerin rotasını bilirsin ne de yakın bir limanın yerini.
İşte o an büyüdüğünü fark edersin o an aklına geçmişin gelir, geçmişi düşünürsün, düşünürken bile zamanın geçtiğini fark edersin. Oysaki; küçükken ne kadarda mutluydum. Mahalledeki çocuklarla top oynardın, ip atlardın.
Hiçbir zaman kendini yalnız hissetmezdin. Çünkü etrafında seni mutlu eden birileri vardı. Çocukluğun verdiği hazzı yaşamak isterdin.  Ama şunu unuttun bir gün büyüyüp sende kendi ayaklarının üstünde duracaktın. İşte o zaman hayatın gerçek yüzünü anlayacaktın. Büyüdüğünü fark ettiğin. O an seni asla yalnız bırakmam, diyen insanları düşüneceksin.  Ama şimdi onlardan ne bir iz bulabilirsin de bir selam alırsın. artık kendi ayaklarının üzerinde durman gerektiğini bilmelisin. Hayatını ona göre kurmalısın
İşte o an sadece Bir dal ararsın kendine hayata yeniden tutunmak için o dalı bulduğun zaman tutup, tutmamak arasında hep ikilemde kalırsın ya o dal tekrardan kırılırsa. Ya o dal tekrar canın yakarsa endişesi içine kapılırsın. Korkarsın, anlatamazsın derdini, hep içinde dolaşır yalnızlığın son damlası.
Ve bir gün her şey bitti dediğin an biri çıkar gelir. Senin hiç ummadığın bir şekilde hayatını değiştirir, sen uçurumun kenarında hayatı seyrederken o sana hayatı tekrardan sevdirir. Hayat sana uzun bir süre sonra güzel görünmeye başlar. Sanki siyah beyaz olan dünyan bir anda gökkuşağı gibi rengârenk olmuştu. Hayata artık senden mutlusu olmadığını düşünürsün. Yaşadığın o kötü günlerin hepsini unutmuştun çoktan artık. geceleri yürüdüğün o sokaklardan korkmuyordun. Yalnızlığın verdiği korkaklık sanki bir anda silinmişti. Sevdiğinin kişinin yanında olmasıyla hayata karşılaşacağın tüm kötü şeylerin sana zarar vermeyeceğini düşünürsün ta ki seni bir gün yüzüstü bırakıp gidene kadar.