2/Το φως μας

15 3 0
                                    

Lily

Τα φθηνά μου παπούτσια ακουμπούν κάθε είδος πέτρας δημιουργώντας έναν πόνο στα ταλεπωρημενα μου πόδια.
Τρέχω ανάμεσα στα δέντρα και ξέρω,το ακούω με σχολιάζουν και εκείνα.Θα τρελαθώ,σταματήστε πια.

"Σκαστε"φωνάζω.
Κλείνω σφικτά με τα χέρια μου τα αυτιά μου ώστε να εμποδίζουν τις συζητήσεις των δέντρων για εμένα και οτιδηποτε που εκανα η συνεχίζω να κάνω λάθος.Τα δάκρυα μου δεν σταματούν και οι λυγμοί μου έχουν ελευθερωθεί αρκετή ώρα.Νιώθω τόσο μοναξιά.

Κάθομαι σε μια τεράστια πέτρα και κοιτώ γύρω μου.Οι ψυθιροι σταμάτησαν.Βγαζω τα παπούτσια μου και βουτάω τα πόδια μου στο παγωμένο νερό του ποταμού.Πλησε και διώξε ότι κακό έχω κάνει.Δεν ξέρω πλέον ποια ειμαι.Νιωθω χαμένη.
Ανοιγω την θήκη και βγάζω έξω την κλασική μου κιθάρα.Πρεπει καπως να ηρεμήσω.

"There is a swelling storm
And I'm caught up in the middle of it all.And it takes control
Of the person that I thought I was
The boy I used to know,but there is a light in the dark and I feel its warmth in my hands,in my heart.
Why can't I hold on.It comes and goes in waves.It always does,it always does.We watch as our young hearts fade into the flood.."τα χέρια μου χαϊδεύουν τις χορδές και η μουσική που δημιουργείται ηρεμεί κάθε άκρο της ταραγμενης μου ψυχής.Τα λόγια του τραγουδιού είναι γραμμένα στο καφέ τετράδιο που κρατώ στα παγωμένα πόδια μου.Ειναι όμορφο,είμαι χαρούμενη που το έγραψα εγω.

"Μην το σταματάς είναι πολύ καλό"
Μια φωνή ακούγεται από απόσταση.Το αίμα μου παγώνει και η καρδια μου σταματά.Τρομοκρατηθηκα.
Γυρίζω την πλάτη μου και κοιτώ τον άγνωστο που επιπλέον είναι ο μόνος που έχει ακούσει ένα από κομμάτια μου και όπως κατάλαβα του αρεσε.

"Ποιος είναι;"ρωτω φοβισμένη.Ειμαι σίγουρη,είναι ένας νεαρός.Η χρια του είναι βαριά και βρετανική.Το σκοτάδι δεν μου επιτρέπει να δω το προσωπο του.

"Συγνωμη εάν σε τρόμαξα,ακούσα την φωνή σου.Ειναι απίθανη"χαμόγελω στο άγνωστο αγόρι.Τα μαλλιά του είναι καπως μακριά και σε μπουκλες.Ειναι ελκυστικός μέσα από το χρωμα του σκοταδιού.

"Σε ευχαριστώ.Κανεις ποτέ δεν μου έχει πει κάτι τέτοιο.Βασικα κανείς δεν έχει ακούσει τα κομμάτια μου"εξηγώ στο αγόρι.

"Και όμως πρέπει"απαντα χαμογελώντας.

"Είμαι ο Harry Edwards και εσυ είσαι η -"
Μου συστήνεται και ζητά το όνομα μου.

Love you,goodbyeDonde viven las historias. Descúbrelo ahora