Love you,goodbye

5/Τιμωρια

Lily

Βρίσκομαι έξω από το σπίτι μου.Μηπως δεν ήταν καλη ιδέα;
Νιώθω ήδη τον πνιγμό.Εγω όμως διαφέρω από εκείνον,δεν εγκαταλείπω τίποτα όταν δυσκολεύει,το πολεμώ με όση δύναμη έχω.Προσπαθω και το καταφέρνω.

Περπατώ αργά.Εχοντας τα κλείδια στην τσέπη μου ανοιγω την πόρτα και ύστερα περνώ μέσα στο σπίτι μου.

Υσηχια και πάλι υσηχια,λείπουν.

Κατευθύνομαι προς την ξυλινη σκάλα.Ανεβαινω και περπατώ βαριεστημένα προς το δωματιο μου.Πετω την θήκη της κιθάρας στο κρεβάτι και ύστερα κλείνω την πόρτα.Καθομαι στο κρεβάτι και τραβώ την κιθάρα από την θήκη.

<<I feel the light upon my skin,like finger-tips reminding me that night must end.Be brave like bridges underwater,keeping strong beyond their time.I feel the light upon my skin,reminding me that night must end.There's something about sadness that leaves us wanting more.A sickness that breathes from holding on to letting go,the change is like dying.Be brave like bridges underwater,keeping strong beyond their time.Feel the light upon your skin, reminding you that night must end.Teach me to create a beautiful past that makes you proud,that makes you proud.
Teach me what I need to know
to be strong enough to let go.
Teach me what I need to know
to be strong enough to let go>>

Σημειώνω οτιδηποτε και εάν λέω στο τετράδιο αφού τελειώνω το κομμάτι της κιθάρας.
Κοιτω τα λόγια και τις νότες και αρχίζω να τραγουδώ τους στίχους που έγραψα μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα.

*

Οι φορες που το έπαιξα ήταν εκατομμυριες,κουράστηκα.
Αφηνω τα πάντα όπως είναι και κατεβαίνω και κατευθύνομαι προς το δωματιο της κουζίνας.
Βγάζω τα απαραίτητα για ένα τοστ και ύστερα το ψήνω.

Με γρήγορες κινήσεις το πετώ στο πιάτο και κάθομαι στο τραπέζι.

Ήχοι κλείδιων ακούγονται.Η μητέρα μου και η αδελφή μου εμφανίζονται στην κουζίνα κρατώντας πολλές πλαστικές σακούλες.Προχωρω κοντά στην μικρη και την αγκαλιάζω.Ξαφνιαζεται και γελα,δεν βλέπει τίποτα.Ειναι τυφλή.

<<Lily,εσυ;>>τα μικρά της δάκτυλά χαϊδεύουν όλο μου το προσωπο για να καταλάβει εάν όντως είμαι εγω.

<<Γεια σου>>χαμόγελα και τα μικρά της χέρια κατεβαίνουν στο λαιμό μου.Την φέρνω κοντά μου και την αγκαλιάζω σφικτά.

<<Γεια σου μητέρα>>την χαιρετώ και ύστερα βοηθώ την Hannah να κάτσει σε μια από τις ξυλινες καρέκλες.