HİLEON/PEKİ YA SEVERSEM SENİ

Bölüm:1(İlk Küçük Hanım)

-HİLAL-
Tanımadığım bu yunanlı çocuk bana Mehmet'in kim olduğunu sordu.Şişmiş gözlerim ile zar zor nişanlımdı dediğimde suratında biraz burukluk gördüm ve yanımdan ayrıldı.İyi de oldu neden yanımda ise.Kalbimdeki acıyla toparlanıp tekrar hemşirenin yanına gidip ailemi sordum. "Durumları biraz ağır ama hayati tehlikeleri yok.˝dedi.Bu haber biraz da olsa beni mutlu etti.O an karşıda Yıldız ı gördüm. Direk bana sarıldı ve nasıl olduğumu sordu ben iyiyim ama Mehmet vefat etti dediğimde biraz üzüldü. Ama beni teselli edip ailemin yanına gitti.Ben de onun peşinden gittim. Uyuyorlardı...
Ablam da beni eve götürmek için gelmişti. Eve gittikten sonra direk Mehmet'in mezarına gittik.o an bana söylediği sözler aklıma geldi.Bana her zaman "Eğer ki bir gün savaşta ölürsem bil ki mutluyumdur. Beni hemen unut diyemem ama acımı çok derin yaşama. O zaman beni daha çok üzeresin. Birini bul ve evlen. Beni unutturamaz biliyorum ama acımı hissettirmiycek birini bul. Onu da en az beni sevdiğin kadar sev...˝derdi. Bunlar aklıma geldikçe daha çok ağladım. Daha sonra dua ettim ve eve geldik.onunla fotoğraflarıma bakarak uyudum. Sabah olunca hastaneye ailemi görmeye gittim. İlk ablam gördü ben de kapıda onun çıkmasını bekliyordum. O an arkamdan bir el bana dokundu.arkamı döndüğümde yine o yunanlıydı. Merhaba Hilal dedi. İlk şaşırdım ama sonra adımı nerden öğrendiğini hatırladım. Ben de ona karşılık "Siz benim adımı biliyorsunuz ama ben bilmiyorum malesef dedim.˝ O da "Adım Leon küçük hanım.˝ dedi.boyu gerçekten uzundu yanında küçük kalıyordum.Bana o gün olanlardan sonra nasıl olduğumu sordu. Nasıl olabilirdim üzgündüm.Benim de ona bir teşekkür borcum vardı. Ne de olsa bana yardımcı olmuştu. "Teşekkür ederim her şey için. ˝dedim. O ise sadece suratıma bakıp "bir şey değil. ˝ dedi.ve askerleri teğmenim! Dedi. O da "iyi günler küçük hanım.˝deyip yanımdan ayrıldı.Değişik biriydi... Ablam da o an odadan çıktı ve gel hilal dedi.annem ve babam uyanmıştı hemen yanlarına oturdum.Onlar ise sadece bizi düşünüyorlardı. Uzun uzun konuştuk ama babaannemin durumu biraz kötüydü yapabildiğim tek şey ona sarılmaktı.Eve gidip yazı yazmaya başladım...

(Merhaba arkadaşlar... Bu bölümün de sonuna geldik.yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum 😘😘😊😊)