(Arkadaşlar bölüm son kısımlara doğru daha da güzelleşiyor ve son olarak bölümler i okur ve yorum yaparsanız sevinirim 😍)
-HİLAL-
O an Leon'u karşımda gördüm.Dün gece olanlardan sonra özür dilemek istemiş demek. Yanıma yaklaştı ve :— Dün gece olanlar için çok özür dilerim.Aklım yerinde değildi .Anlamışsındır sarhoştum. (Leon)
—Sıkıntı değil. Hem ben de baya bir eğlendim. Uzun zaman sonra ilk defa gülmemi sağladın. (Hilal)
—Peki o zaman küçük hanım.Görüşmek üzere. (Leon)
—Görüşmek üzere teğmen (Hilal)
Gerçekten çok utanmıştı, suratından belliydi beni gördüğü an kıpkırmızı olmuştu. Nedense bu da benim hoşuma gitmişti.
Eve varmıştım Yıldız sürekli beni Leonla tanıştır diyordu. Leon da Ali Kemal in benimle tanışmak istediğini söylemişti. Ben de Leon a mektup yazdım bugün sen Ali Kemal i ben de Yıldız ı getireyim. diye. Tekrar Kordon da buluştuk. Yıldız da yanımdaydı. O kadar mutluyduki...Karşıdan gelen Ali Kemal ve Leon u gördük. O an ablama döndüm nedense Ali Kemal e bakıyordu, Ali Kemal de ona. Yanımıza geldiler ve tek tek selamlaştık. Ablam ile Ali Kemal bir masaya Leonla ben de bir masaya oturduk. Leon da farketmiş olucak ki "Bunlar neden bu kadar samimi oldular ki?"dedi.Sanki ben biliyordum. Biz de onlara karışmadık.Leon la uğraşmak aslında hoşuma da gidiyordu.Ona arada sırada dün olanları hatırlatıyordum ve kıp kırmızı oluyordu. Bu halleri çok hoşuma gitti ama ara sıra da kendime kızıyorum neden yapıyorum ki diye. Artık kalkma vakti gelmişti .Hele şükür Ali Kemal ve ablam ayrılabildi diye düşündüm ve vedalaşıp eve geldik.
Zaten babam da bu aralar Mustafa Kemal in görevlerini yerine getirdiği için bizimle çok uğraşmıyordu. Olsun vatan kurtulacaksa her şeye değer .
Ablamla odama çıktım ve direk ne konuştunuz dedim."Hiç!" diye geçiştirdi. Ama Ali Kemal den de bahsetmeden duramyordu. Şapşal ne olucak. Elime kitabımı alıp uykuya daldım.-LEON-
Eve geldiğimizde abime ilk sorum "ne konuştunuz? " oldu ama bana cevap bile vermedi yine de ara sıra ağzından Yıldız kelimesini geçirmeden duramıyordu. Onu ilk defa böyle gördüm ama olsun.Dün gece Hilal ile yaşadıklarım çok utanç verici olsa da ona hiç bukadar yakın olmamıştım. Onun kahkakarını hiç bu kadar samimi ve derin duymamıştım, en önemlisi de onun gözlerine hiç bu kadar yakından bakmamıştım ne kadar utansam da hoşuma da gitmişti. Olanlar zaten defterimin bir köşesinde duruyor.
-HİLAL-
Bu sabah canım dışarı çıkmak istedi, bir kalabalık gördüm yaklaştım ve burası Yunan karargahıydı. Halk ile Yunanlılar kavga ediyordu. Birden bir Yunan askerinin ATEŞ! dediğini duydum. Kurşunların arasında kalmıştım ki biri beni çekti. Bu kişi Leon du.—Ne işin var burda senin? (Leon)
—Benim vatanım, savunamazmıyım! (Hilal)
—Ben burda olmasaydım ne olacaktı. (Leon)
Nedense çok heyecanlanmıştım. Çok yakınımdaydı.Gerçekten korkmuştu bana bir şey olucağı için. Bağırıp ya sana bir şey olsaydı diyip duruyordu. Ben ise sadece gözlerine bakıyordum. Birden gözlerimiz doldu.
Bana:—Bir daha Yunan askerlerinin bulunduğu yerde karışıklık olursa orda bulunmıycaksın! (Leon)
Ve yanımdan hızla uzaklaştı galiba bana bir şey olmasından korktu vede ikimiz de burda daha fazla kalsaydık göz yaşlarımızı tutamıycaktık. Böyle bir durumu ilk defa yaşadım...
(Lütfen okuyun ve yorum yazın okadar emek veriyorum 😍😍)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİLEON/PEKİ YA SEVERSEM SENİ
FanficO patlama hileon un tüm hayatını değiştirecektir ama onların bundan haberi yoktur...