HİLEON/PEKİ YA SEVERSEM SENİ

Bölüm:5 (Yavaş Yavaş Ayrılık)

-LEON-

_Benim için yaşa Hilal. Bizim için yaşa, ben Smyrna dan ayrılmadan önce en son senin gözlerini görmek istiyorum. Burdan ayrılmadam önce sen bizi ayırma(gözleri kan çanağı gibi olmuştu)

—.....

-YAZARDAN-
Leon Hilal i hemen kucağına alıp gizlice savaş bölgesinden alıp başka hemşirelerin olduğu bölgeye götürdü. Hilal uyanana kadar yanından ayrılmayacaktı.Hilal in yarasıyla ilgileniyorlard birkaç gün geçmişti, gittikçe iyileşiyordu ama Leon bir kaç gündür yemek yiyememişti ağzından lokmalar geçmiyordu.

Artık Leon hissetiği duyguları biliyordu. Onu seviyordu. İlk defa böyle hissediyordu. Artık Smyrna dan ayrılmalıydı ama kendine söz vermişti Hilal ile vedalaşmadan gitmiycekti. Bunları düşünürken Hilal in gözlerini araladığını gördü. Çok sevinmişti. Hilal Leon demişti.. Leon en mutlu anını yaşamıştı hiç bir zaman ismi kulağında bu kadar güzel gelmemişti. Artık vedalaşması gerekiyordu ama toparlanmasını bekledi. Hilal 1 veya 2 saat sonra toparlandı.

Leon yanına geldi ve kadının ellerini kavradı sıkıca tuttu sanki bir daha bırakmak istemezmişçesine.

—Hilal savaş bitti, artık zulüm bitti, artık düşman değiliz. (Gözlerinden aşağıya yaşlar süzüldü)

—Gerçekten mi? Bitti demek herşey. Biliyodum bizim kazanacağımızı.(yine de kadının içi parçalandı, ne hissetiğini bilmediği adam ağlıyordu bu da canını yakıyordu.)

—Bunun ne demek olduğunu biliyorsun. Atina ya dönüyorum. (Bu sefer kendini tutamadı ve ağladı.Daha sevdiğini söyleyememişti. Kadef onları ayırmıştı)

—Mektup yazarsın. Belki de ilerde gelirsin. İzmirde bir arkadaşın var hem. (O da dayanamayıp ağladı.)

İkisi de birbirlerine uzun uzun kaktılar el elelerdi ama kalpleri de bir di. İkisi de bunu bilmiyordu. Artık Hilal de hislerini anlamıştı.
Arkadaş derken ikisinin de kalbi paramparça olmuştu. Ama Leon kararlıydı illa ki bir gün gelecekti İzmir e.
O zamana kadar mektuplaşmak  onları avutucaktı.

Leon un gitme vakti gelmişti. Hilal fide hastaneden çıkmoş gizlice onu izliyordu, kalbi ağrıyırdu ikisinin de.

Leon gemiye bindi binerken de kalbinin de yarısını orada bıraktı. Belki Hilal sahip çıkardı. Ama Leon bilmiyordu ki Hilal in de kalbinin yarısını götürüyordu.

Leon gemiye bindiği an Hilal oracıkta yere oturup ağladı. Nasıl olmuştu da bu adama bu kadar da bırakmıştı kendini.

İkisine de sadece ağlamak düştü.

(Bu bölüme lütfen yorum yapın gittikçe düşüyor. Beni de düşünün uğraşıyorum o kadar)