Move On, Megan

Chapter 3: Kropek

Megan's Point Of View

Minulat ko yung mga mata ko dahil sa phone kong kanina pa nagwawala sa ingay. Kinuha ko ito at ito ang bumungad sa akin.

Hannah is calling

"Why?" Pagtatanong ko sa kanya habang nakapikit.

"Megan! Bihis ka na ba? May photoshoot ka pa at long drive pa yun!" Agad akong napatikwas mula sa aking kama dahil sa mga sinabi niay.

"Oh gosh! I forgot! Okay nasan na ba kayo?"

"Nasa labas na ng mansion mo." Shocks!

"Seriously?! Okay I'm coming."

I ended the call and rushed through the bathroom. I brushed my teeth. Wash my face. An ordinary morning routine and then I took a shower,

Pagkatapos kong maligo agad akong pumunta sa closet ko. Sinuot ko lang naman ang simpleng white shirt at jeans, nagsuot din ako ng rubber shoes. Why so simple? I need to be quick!

Nasa labas na si Hannah at ayaw kong mawala yung offer dahil sa kabagalan ko. Tutal nasa shoot na din naman ang lahat ng damit kong susuotin.

Paglabas ko ng kwarto sumalubong si Lucho, a small, cute, black pug.

His tail is wagging tempting me to play with her. Hindi ko na natiis na kargahin siya at helehin ng kaunti. Even thpugh I'm busy I make sure I bond with Lucho. Buti pa ang aso loyal.

Ibinababa ko na si Lucho at bumaba na ako ng hagdan papuntang main door ng bahay. Nakasunod padin si Lucho. I opened the door and isasara ko na sana ang pinto nang nakita ko si Lucho na nakasubsob sa carpet ng bahay at parang nagmamakaawang wag na akong umalis.

"Aww, sorry Lucho. I will come back I promise." Labag sa kalooban ko ang saraduhan siya ng pinto.

Paglabas ko ng gate ng bahay nakita ko yung van, pure black with tinted window. Bumaba si Hannah mula sa loob at sinalubong ako. She's smiling so wide. Made me so confused.

Why's she smiling, I'm late kaya.

"Tara na, Megan." Yaya ni Hannah at hinawakan ang kamay ko at pinalapit ako sa van na bukas na ngauon ang pinto.

There I saw him wearing a comfy green jacket, his curly hair is messy in a good way. Like every strand of hair is placed perfectly on his head.

Is that the guy? Yung sinasabi ni Hannah? He is looking at me without any expressions.

And this is the guy I already met, the guy from Starbucks, the guy that is meant for the word 'perfect', Code.

Model din siya? Hindi naman imposible dahil base sa mga features pang model talaga ang itsura niya. That explains everything

Pumasok na ako sa loob at tumabi sakanya. Binalik ko ang tingin sa kanya at nakatingin padin siya pero agad din niya itong nilingon sa binata sa kaliwa niya.

"Megan, siya nga pala yung makakasama mo si Code. Mahaba pa yung byahe kaya matulog ka muna." Sabi ng babae mula sa unahan ng van, si Hannah.

Base sa kanyang pagsasalita inaasar niya ko ngayon malamang dahil sa pinagusapan namin kahapon tungkol sa 'your guy' na yan.

"Bakit saan ba tayo pupunta?" Tanong ko kay Hannah. Yes I'm so stupid for saying yes without really knowing where I will be going.

"Sa Baguio."

"Doon?! Ba't ang layo?" Pagrereklamo ko.

"Hindi mo pala alam ang pupuntahan mo umoo ka kaagad." Sabi nung lalaking nakausap ko kahapon at katabi ko ngayon.