SON JÜPİTER

1.BÖLÜM ¤ KARŞILAŞMA

Kitaba başlamadan önce kütüphanenize eklemeyi unutmayın! İlk kitabım bu yüzden tüm yorum ve eleştiriye açığım sizinde yardımlarınızla bu kitabı bitirmek dileğiyle...

Havanın çok soğuk olmasına aldırış etmeden servisin gelmesini bekliyordum.Hava çok soğuk olmasıyla kalmayıp yağmurda bastırmaya başlayınca içimden servis şöförüne saydırmaya başlarken Mira'nın sesiyle başımı sesin geldiği yöne çevirdim.

"Ceylin hadi çardağa gel ıslanıcaksın."dedi yine en içten gülümsemesiyle. Mira'ydı bu herzaman gülerdi sanki hiçbir sorunu yokmuş gibi hiçbir acısı yokmuş gibi benim için aramızda en güçlü kızdı Mira.

"Tamam geliyorum."diyip çardağa doğru hızlı adımlarla yürüdüm.Mira'yı tanıyordum eğer dediğini yapmasaydım
buraya gelip zorla götürürdü beni.

Çardağa girdiğimde sanki kimse beni fark etmemiş gibi hepsi telefonla uğraşıp şakalaşıyolardı. Bende bi köşeye oturdum ve onları izlemeye başladım. Telefonumdan gelen mesaj sesiyle elimi ceketimin cebine koyup telefonumu çıkarıp mesaj bölümüne girdim.

Kimden:Caner
Akşam İbrahim Hoca'nın stüdyosuna gideceğiz seninde gelmen gerekiyor.

Caner'in mesajını gördüğümde yine gece geç saatlere kadar şarkı söyleyeceğimi anladım. İbrahim Hoca babamın arkadaşıydı aslında müzik öğretmeni sesimin güzel olduğuna karar verip beni yarışmalara hazırlıyodu. Caner ise yarışma da benimle beraber şarkı söyleyen bir arkadaşımdı.

Kime:Caner
Tamam okuldan çıkınca gelirim.

Caner'e mesaji gönderip telefonu ceketin cebine koyduğumda servisin geldiğini gördüm. Ülkü'yle aynı serviste olduğum için ona da servisin geldiğini haber verdikten sonra kızları teker teker öpüp yanlarından uzaklaştım. Servise binip cam kenarına yerleştim bir süre sonra Ülkü yanıma geldiğinde başımı ona çevirdim.

"Bişey mi oldu Ceylin?" dedi tebessüm ederken o güzel gamzelerini göstererek. Çok seviyodum Ülkü'yü özellikle gamzelerini herzaman yanımda olurdu her derdimi dinlerdi.

"Yok sadece akşam yine çalışıcağım onu düşünüyodum." dediğimde onunda biraz sinirlendiğini anladım. Bende dahil herkes bu durumdan şikayetçiydi. İbrahim Hoca resmen bana zorla şarkı söyletiyordu. Şimdi size biraz garip gelebilir şarkı söylemek ne kadar kötü bişey olabilir ki diye ama öyle değil her akşam sabahlara kadar yarışmalara hazırlanmak gerçekten çok zor oluyordu.

"Sıkma canını bunun da üstesinden gelirsin." dedi ve sol eliyle sağ omzumu okşayıp bana güç verici ses tonuyla konuştu.

Başımı onaylarcasına sallayıp sıcak bir gülümsemeyle karşılık verdiğimde nerdeyse eve gelmiştim. Ülkü'yü öpüp servisten indikten sonra eve girdim.Daha kuzenimin okuldan gelmediğini anlamıştım. Kuzenimle beraber kalıyordum. Çok büyük bi evimiz yoktu sonuçta iki kişi kalıyorduk. Normal de ailem İzmir'de yaşıyorlar ama ben Bursa'da okumayı tercih etmiştim. Annemin ve babamın da onayını aldıktan sonra burada kuzenimin yanına yerleşmiştim.

Bir şeyler atıştırıp duşa girdim. Çıktığım da üzerime rahat bir tişört geçirip altına siyah pantalon giydikten sonra spor ayakkabılarımı ve deri ceketimi de giyip telefonumu pantolonun arka cebenine koydum ve stüdyoya doğru yürümeye başladım.

Hava çok güzeldi biraz yağmur yağsada yürümeye devam ettim. Yağmurun altında yürümeyi ve o soğukluğu hissetmeyi gerçekten çok seviyorum.

Stüdyoya geldiğimde İbrahim Hoca, Caner ve Emre çalışmaya başlamışlardı. Emre gitar çalıyordu sesi de gayet güzeldi. Geçen sene onunla birlikte bir yarışmaya katılıp bölge birincisi olmuştuk. Emre aslında Ankara'da yaşıyordu ama konservatuar okumak için İzmir'e gelmişti. İbrahim Hoca da İzmir'de Emre'nin okuduğu üniversiteside öğretmenlik yapıyordu. Bursa'ya da benim ve Caner için gelip bu stüdyoda sabahlara kadar çalışırdık.