＊Iceland＊ [Daniel André Tande] ~ Śnieżna Trylogia

❄️ fjerde ❄️

Klingenthal

Corner er'ke mål, mål er mål
Det er det de lærte meg i Holmenkollen
Og får du ballen må du holde på'n
Kjøp laget, stå nå på
Halla Sogndal, halla Jostein Flo
Dette er 100,6 Radio Oslofjord
Sporveien som fostermor *

Usiadłam przy lustrze w moim hotelowym pokoju. Na usta nasuwały mi się kolejne słowa piosenki mojego ulubionego zespołu, a mianowicie karpe diem. Nałożyłam trochę podkładu na moją bladą skórę

Det er hvor jeg bor hen a
Og jeg var sikker på at jeg skulle bli boende inni byen min til blodet stivner
Men nå titter jeg på en skjerm med to poder som ligger i fosterstilling
Tvillinger, tvillinger, tvillinger, tvillinger, shit

Akcentowałam każde słowo. Teraz z wielkim skupieniem nakładałam maskarę na moje mizerne rzęsy.

Enda større bil, enda større hjerte, enda større tits
Hun vil ha større, hun vil ha gard, så hun vil ha Jonas*

- Jeg vil ha støyet, jeg vil ha bab, men jeg vil ha Oda* – zatrzymałam dłoń z patyczkiem zakończonym szczoteczką przy moim lewym oku. Kiedy już miałam zacząć upiększać moje lewe oczko, ktoś wpadł do mojego pokoju jak poparzony – fy faennn! – krzyknęłam. Przejechałam patyczkiem po policzku, zostawiając tam ślad tuszu. Zastopowałam piosenkę i zwróciłam się napięcie w stronę łóżka. Założyłam ręce na wysokości klatki piersiowej.

- hva du vil? / czego chcesz? – warknęłam widząc mojego kochanego braciszka, leżał sobie wygodnie na moim łożku.

- og kanskje så hva bringer deg her kjære bror? / a może tak..co cię tu sprowadza kochany bracie? – poprawił mnie z uśmieszkiem.

- Jeg har ikke tid / nie mam czasu – odwróciłam się do lustra, aby zmyć ten tusz z mojego policzka.

- hvor skal du? og enda viktigere med hvem og hvorfor gjorde du ikke det? / gdzie się wybierasz? A co ważniejsze z kim i dlaczego nic nie wiem? – podniósł się do pozycji siedzącej, przyglądając mi się uważnej.

- du trenger ikke å vite alt! / nie musisz wiedzieć o wszystkim! – odwróciłam się ponownie do niego.

- Jeg kjenner en god periode med opprør fordi det nærmer seg russ, men pokker jeg er ansvarlig for deg nå! / ja wiem wielki okres buntu, bo zbliża się russ, ale do cholery jestem za ciebie odpowiedzialny teraz! – wywrócił oczami patrzą się ciagle na mnie.

- trenger du ikke hjelpe, fortsatt kontrollere meg, men jeg har en tanke på egen hånd, og vet hvordan de skal ta vare på seg selv! / wcale tego nie ułatwiasz, ciągle mnie kontrolujesz, ale ja mam własny rozum i wiem jak o siebie zadbać! – usiadłam bezradnie na krześle obok hotelowej toaletki.

- tilgi, med mindre du virkelig overdriver / wybacz, chyba naprawdę przesadzam – wydusił z siebie po chwili ciszy i schował twarz w dłonie.

- hvis du kan stole på meg for en gangs skyld? / czy jesteś w stanie zaufać mi choć raz? – zapytałam po chwili – Jeg går ut for kaffe med Andreas, jeg vil ikke være lenge, og du trenger ikke å bekymre deg jeg blir bra / wychodzę na kawę z Andreasem, nie będę długo i nie musisz się martwić nic mi nie będzie – postanowiłam być z nim szczera, Anders zmierzył mnie wzrokiem, ale po chwili się uśmiechnął.

- godt../ dobrze..– westchnął – men jeg husker denne guttens plast hele tiden holde et øye med / ale pamiętaj mam tego plastikowego chłopca cały czas na oku – zagestykulował typowe mam cię na oku po czym podszedł do mnie i mnie przytulił. Uśmiechnęłam się delikatnie.