ALL ABOUT BAKING, ALL ABOUT YOU.

CHAPTER 34 - desperate.

Anne's POV.

it's been a week since nakabalik ako from province. hindi narin ako masyadong napapadaan sa store nila Janelle. ayoko narin kasi saktan ang sarili ko. pero deep inside. sobrang namimiss ko na siya. sobra sobra.

and it kills me. kahit isang sulyap lang. isang sulyap lang.

I need to know if I should let her go or what. gusto ko na siyang makausap. ayoko na sa set-up na ganito. gusto kong malaman kung ano ba talaga ang nararamdaman niya para sakin. kung ano ba talaga ako para sakanya.. kailangan ko na ng sagot sa mga tanong ko. kasi baliw na baliw na ko eh! as in baliw na baliw! sakanya lang ako ganito!!

kahit alam kong sila na ulit ni Nicolce, or I assume sila na ulit ni Nicole. I still need a peace of mind. para lang matahimik na ko. para lang alam ko san ko na ilulugar ang sarili ko. answers lang ang kailngan ko. sulyap lang sakanya ang kailngan ko. promise after non okay na ko.

hindi na ko makatiis. pumunta na ko sa bahay nila. alam ko naman pano pumunta sa bahay nila kasi nung nagdinner kami non, dito ako bumaba. sa bahay nila mismo. kaya kahit papano natatandaan ko pa naman pano pumunta sakanila.

after ng work ko dumeretcho na ko sakanila. nakarating narin ako sa bahay nila ng mga 8:30pm.. tinanong ko yung maid nila kung nakauwi na siya pero hindi pa daw eh. nagpakilala nalang ako as her classmate para hindi na magtaka yung maid. wala pa daw siya kaya dito muna ko sa may puno umupo at tumambay. hihintayin ko siya.. 

9pm na wala padin. naiinip na ko. magbabasa nalang ako sa wattpad ko..

9:30pm wala padin nilalamok na ko. wala padin -__-

10pm wala padin. nilalamig na ko..

napapanghinaan na ko. wala na ata akong aabutan eh.

ang tagal ko nang naghihintay knowing na ayaw na ayaw na ayaw na ayaw ko pa naman ang naghihintay. pero ano heto ako ngayon nagpapakatanga na nakaupo sa gilid ng puno. all becasue of her.

patience Anne. Patience.. 15 more minutes. kapag wala na tlga, uuwi na ko. and maybe that's the sign that I should finally let her go and let her be happy..

biglang may parating na kotse. nako! kailangan kong magtago baka may makakita sakin dito.. kaya nagtago ako sa likod ng puno..

huminto yung car dito sa puno ko. wait lang. familiar tong car? kay Janelle to eh!! sumilip ako.

hinihintay ko siya lumabas sa car. pero, parang may kasama siya sa passenger's seat?

wait lang. si Nicole yon ah? anong ginagawa nila?

hanggang ngayon magkasama parin sila ni Nicole..

parang binagsakan ako ng langit at lupa. </3 sobrang sakit parin talaga kapag nakita silang magkasama.

wait lang. anong ginagawa nila?

they're..

kissing..

right infront of my eyes!!!!!

I... I... I dont know what to do. what to say. what to feel.

something inside of me just died. my heart perhaps? my mind? my soul? everything?

sobrang sobrang sakit hindi ko maramdaman ang katawan ko. nanlambot yung tuhod ko sa nakita ko.

"Anne, ano ba kasing ginagawa mo dito? dapat hindi ka na pumunta dito eh! papatayin mo ba sarili mo sa selos? oh yan. di pa ba sapat yang nakita mo?!" sinasabi ko sa sarili ko.

bakit ganito? bakit kailangan ko pang makita to? para akong unti unting sinasaksak sa puso. no words could explain how hurt I am..

tumalikod na ko. napaupo ako sa sobrang panghihina. hinihintay ko nalang silang umalis. saka aalis narin ako. bumaba na si Nicole sa car. tumawid na si Nicole at pumasok ng bahay nila magkapit bahay lang pala sila halos. no wonder lagi silang nagkikita. at yun si Janelle pumasok narin sa bahay nila.