Burak 3. kata çıktı. 7. dairenin önünde durdu ve kapıyı çaldı. "Kim o?" Burak bekledi ve biraz düşündü. "Rüzgar." kapıda kilidin dönme sesini duydu. Kapı açıldı, kapıda da Ceren duruyordu. "BURAK!" kapıyı kapamaya çalıştı fakat Burak ayağını kapının önüne koydu. "Sesimi tanıyacak kadar zeki değilsin demek, değil mi Ceren?" "Git başımdan pislik!" "O kadar kolay değil Ceren. Sen de en az benim kadar katil sayılırsın aslında." "Vicdanını rahatlatmak mı istiyorsun bilmiyorum Burak ama benim katil olduğumu söylemekten vaz-geç." "Neden Ceren? Sinem ve Melek senin yüzünden intahar ettiler. Sen ve aptal 'sosyal deney'lerin yüzünden. Onlara her gün aynı işkenceyi çektirdin." "S-sen bunu n-nerden biliyorsun Burak?" "Ben her yerdeyim Ceren. Her şeyi görüyorum. İstediğim yalanı da söylüyorum. Çünkü insanlar bana güveniyor." Burak Ceren'e biraz daha yaklaştı. "Ama sen, hep çok zekiydin. Bana zorluk çıkarıyorsun Ceren." "BENİ BUNUN İÇİN ÖLDÜRECEKSİN, AMA DENİZ'İN VE O KÜÇÜK ÇOCUĞUN SUÇU NEYDİ BURAK?" "Çok basit Ceren. Herkes benim Deniz'e aşık olduğumu sanıyordu. Eğer o öldürülseydi, insanların katilin benim olduğumu düşünmeleri çok zor olurdu. O küçük çocuk da kimdi biliyor musun? Deniz'in kızı." "NE! Deniz'in kızı yoktu seni aptal!" "Sen öyle san Ceren. Hiçbir şey bilmiyorsun. Deniz kocasını hiç bir zaman sevmedi. Parası için evlendi onunla. Ben de Deniz'e aşık olma numarası yaparken ona gerçekten aşık oldum. Deniz'le çıkmaya başladık. Çıktığımızı bizden başka yalnızca Ahmet biliyordu, fakat ona Deniz'in bu Deniz olduğunu söylememiştim. " "YALANCI! DENİZ ASLA BÖYLE BİR ŞEY YAPMAZ!" "Onu benden iyi tanıyamazsın Ceren. Ve anladığın üzere, o çocuk bizim çocuğumuzdu. Deniz kocasını boşayacaktı, ve biz evlenecektik. Ancak sonra kocasını benden çok sevdiğine karar verdi. Kızı da yurta verdik. Ona çok kızmıştım Ceren, hıncımı da diğer insanlardan aldım." "Seni- seni pislik!" "Biliyor musun Ceren, artık ne olduğum umrumda bile değil."
"Burak?" Ahmet, Rüzgar ve Selma'nın nefesi kesilmişti. "Ceren, n'oldu burada?" Ceren şok olmuş bir şekilde kapıda duruyordu. "B-beni öldüreceğini sandım ama bir anda- kendini bıçakladı nasıl oldu bilmiyorum.." "Burası kahve kokuyor." dedi Rüzgar. "Çünkü bana kendini öldürmeden önce bunu verdi." dedi Ceren. Elinde de tüm cinayet mahallerinde gördükleri fakat önemsemedikleri kahve bardağından vardı.
~SON~
