Gönül Harmanı

107 18 7
                                    

Kadın!
Sana minnettarım.
Bir kelebektim senden önce.
Ne uçmaya ne konmaya vardı takatim
Aklım, geceden kalma birkaç çiğ damlası ,
Bir gün sanırdım ömrümü
Gökyüzünde mi yoksa yeryüzünde mi ölsem derdim hep
Senden önce yaşamak sadece uçmak ve konmak .
Sen geldin …
Kuşlar varmış dünyada,
Böcekler , agaçlar , çiçekler , yaşanmamışlar.
Senden önce kör idim.
Sağır idim kendime , kalemime.
Sen geldin ..
Şairin de dediği gibi
Kırk yıllık beton , şimdilerde çayır çimen.
Bir bahar  havası sarmış ki dünyamı
Kelebekler ölmeyi unutmuş,
Güneş ve ay saklanmamış,
Yüreğim diyorum,
Sen gelince yürek,
Sen yok isen ürkek.
Dualarda görüşsek,
Bir Cuma gecesi , ansızın
Aklına gelsem…

Mavi Huylu KadınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin