Bakma yazdığım onca şiire.
Sana bakınca , dilim lal,
Yüreğim kısır döngü.
Çıkmaz bir sokak oluyorsun bana.
Girsem sokağına , hep bir kuşku .
Uzaktan bakıyorum .
Arada gözün takılıyor gözlerime .
Utanıyorum , eyiyorum başımı.
Niye bilmiyorum ama korkuyorum da.
Sokağının başında ,
Soğuk bir şiir mısrasındayım .
Bir çaresizlik ki,
Almış başını gidiyor sana doğru .
Utanıyorum.
Daha beş yaşında bir çocuğum ;
Topu komşunun bahçesine kaçmış,
Veya parkta salıncak sırası bekleyen .
O kadar içten istiyorken,
Düşmekten korkuyorum.
Erkek adam korkar mı deme ,
Benim içim hep beş yaşında .
Elmalı şekerler , parklar , salıncak …
Sende büyüyecekmişim gibi .
Söyleyemiyorum bunları sana , utanıyorum.
O kadar masum ki gözlerin , değerse gözlerime ,
Çıkmaz sokaklara dalıp ,
Salıncaklara binerim , elimde de hayallerim.
Ya düşer kanarım ,
Ya da ,
Seni bulurum , çıkmazların en karanlıklarında .
Ya uyurum gözlerinde ,
Ya da uzar şiirlerim ,
Ve saklanırım dili geçmiş zamanın ,
En çıkmaz avuntularına.
