İnsanlar(!)

103 14 8
                                    

Geçmişim ,
Şiddetli bir depremin hasarlarıyla dolu
Gökyüzü yıkılmış üzerime 
Bulutlar sarmış her yanımı
Kaybolmuşum 
Kimse görmüyor beni.
Kulaklık var kulağında kiminin 
Duymuyorlar 
Yalnızlık var ellerinde 
Tutmuyorlar 
Zaman geçiyor
Hayat kaldığı yerde .
Bağrışıyor
Ağıt yakıyor birileri 
Gözleri dolu , ağlamıyorlar
Tutmuyorlar elimden .
Ölmemi bekliyorlar 
Gök, yaş dökmek için
Onlar, ağlamak için
Tomurcuk, açmak için.
Bekliyorum .
Çiğ düşmüş bir papatyayım,
Belim bükülüyor .
Depremler oluyor ,geçmişin artçıları , acıları .
Yorgunum.
Belim bükülüyor,
Ağlamak istediğim o kadar şey varken ,
Bulutlar sarıyor her yanımı ,
Kayboluyorum.

Mavi Huylu KadınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin