Tatlı Mafyam

-5-

Hatırlatma

" Bugün yorulmuş olmalısın"
Dedi ve odadan çıktı. Pijamalarımı giydim ve sinirle yatağa girdim. Yarın uzun bir gün olacağa benziyordu...

Sabah uyandığımda ayağa kalkıp perdeyi açtım ve balkona çıktım. Kaçırılmamın 2. günüydü ama sanki burda yıllardır kalıyormuşum gibi hissediyordum. Kuşların cıvıltıları içinde yeşil bir ova vardı. Aradaki tek tük , gür ağaçların rüzgarda çıkarttığı hışırtılar kulağıma çok hoş geliyordu. Daha fazla pijamalarım ile durmak istemediğim için içeri geçtim. Lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım. Ardından da odaya geçip kendimi yatağa attım. Makyaj aynamın üstünde bulunan tarağımı aldım ve aynanın karşısına geçip klip  çekiyormuş gibi şarkı söylemeye başladım. Bu şey küçüklükten beri yaptığım bişeydi. Ne zaman canım sıkılsa şarkı söylerdim. Çok fazla kendimi kaptırdım ve yatağın üstünde zıplayarak şarkı söylemeye devam ettim. O sırada Taehyung odaya aniden girdi. Ama ben hiç kendimi bozmadım. Bana şaşkın şaşkın bakıyorken ben bağırarak şarkı söylüyordum.
" Min-Choi , kahvaltı hazır "
Dedi . Ama ben dinlemedim ve devam ettim.
" Bak güzelim , beni görmemezlikten gelme tamam mı? "
Dese de ben yine kendimi bozmadım. Yatağa çıktı ve beni bileklerimden tuttu.
" Beni görmemezlikten gelme güzelim , beni sinirlendirme "
Dedi. Suratımı astım.
" Senin iyi biri olabileceğini düşünmüştüm, bu düşüncemden vazgeçmemi istemiyorsan ..."
Derken Taehyung lafımı kesti.
"Senin düşüncen umrumda değil, sadece sus , tamam mı? Hadi kahvaltıya "
Dedi ve kolumu tutup beni çekiştirmeye başladı. Kolumu sertçe ondan çektim. Dönüp bana baktı ve kaşlarını çattı.
" Noluyo"
" Ben senin her dediğini yapmak zorunda değilim. İstediğim zaman istediğimi yaparım. Beni istediğin gibi oynatamazsın , ben kukla değilim . Ve ayrıca, benim ne düşündüğüm umrunda değilse , bırak burda açlıktan geberiyim."
Dememle Taehyung bana şaşkınca baktı.Daha sonra kaşlarını çattı ve beni yine kolumdan tutup kendine çekti.
" Sen bana karşı gelemezsin. Şuan benim elimdesin ve senin yerinde olsam ..."
Derken lafını kestim.
" Seni dinleyecektim , atarlanmayacaktım değil mi? "
Dedim bıkkın bir sesle. Taehyung kolumu daha da çok sıktı . Ben kolumu onun elinden kurtarmaya çalışırken o konuşmaya başladı.
" Bak güzelim , sen galiba beni fazla hafife alıyorsun."
" Evet , hafife alıyorum ."
" Öyle mi ? "
Dedi kızgın ve tehditkar bir​ ifadeyle .
" Öyle "
Dememle Taehyung un beni yatağa fırlatması bir oldu. Ben ise sadece gözlerimi belertmiş ,ona bakıyordum​. Yerimden kalkıp doğruldum.
" Sen ne yaptığını sanıyorsun? "
Dedim. Ama o cevap vereceğine üstüme gelmeye başladı. O geldikçe ben geri gidiyordum ki sırtım soğuk duvarla buluşunca gideceğim yer kalmadığını anladım. Bana yaklaşıp iki elini iki yanıma koydu ve bana baktı.
" Gi-git lütfen "
" Korktun mu ? "
" Ya-yapma "
Dedim. Boynuma yaklaştı. Gözlerimi sımsıkı kapattım. Kendimi olacaklara hazırlarken Taehyung güldü ve boynuma nefesini vererek konuşmaya başladı.
" Demek ki beni hafife almayacakmışsın , di mi güzelim ? Yapabileceklerimi o küçük beynine sok . "
Dedi ve geri çekildi. O bana bakıp sırıtırken ben ise şaşkınlıktan gözlerimi belertmiş ona bakıyordum​.
" Birkaç dakika sonra kahvaltıya gel
güzelim , ve bu sefer beni yorma tamam mı? "
Dedi ve yanağımdan makas alıp gitti. Herşeyi anlamıştım ama yanağımdan makas alması da neydi. O beni hafife alıyordu. Ona karşı sinirliydim . Ama  ona karşı duyduğum tek şey sinirlilik değildi. Henüz adını koyamadığım bir şeyler de hissediyordum. Onu görünce heyecanlanıyordum , kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu , nefes alış-verişimi düzene sokamıyordum ,  boğazımda tarifsiz bir şey hissediyordum ve en önemlisi de ne zaman ne söylediğimi kestiremiyordum. Ama her ne olursa olsun , o beni sevmiyordu. Ona karşı bir şeyler hissetmem , sadece beni üzecekti. Kafamı iki yana sallayıp düşüncelerimden kurtulmaya çalıştım ve odadan çıkıp kahvaltıya indim. Aşağıya indiğimde Taehyung un beni beklediğini farkettim. Masaya oturdum ve Taehyung a baktım.
" Ye hadi , yemeğini bitir "
Dedi . Kafamı önümde olan tabağa eğdim. Zorla da olsa bir iki lokma birşeyler yedim. Ben yemek yerken Taehyung bana bakıyordu. Hem mutlu olup hem rahatsız oluyordum. Tam yemeğimi bitirmiş , kalkmıştım ki Taehyung bana seslendi.
" Nereye ?"
"O-odama "
" Yanımda dur "
" Senin yanında durmak istemiyorum"
" Neden ??? "
" Çünkü öyle"
Deyip arkamı dönmüştüm ki Taehyung yine bana seslendi.
" Yanlış cevap , kabul edilmedi "
Dedi. Ama ben onun beni görmezden gelmesine dayanamıyordum ve onun aniden değişen davranışları beni ürkütüyordu. Onu takmayarak yoluma devam ettiğim sırada yine seslendi .
" Sen gelmezsen ben gelirim , ve ben gelirsem inan hiç iyi şeyler olmaz "
Dediği şey ile tüylerim diken diken oldu. Yerimde durdum. O sırada aklıma bir saat öncesi geldi. O ve bana yapabileceklerini düşündükçe midem kasılıyordu. Geri dönüp ona doğru yürüdüm. Az önce kalktığım sandalyeye tekrar oturdum. O da ben oturunca yemeğini yemeye başladı. Ne bir telefon , ne bir tablet vardı. Sadece bir televizyon ve Taehyung vardı ki bu sonuncuya takılmak istemiyordum. Taehyung kahvaltısını bitirene kadar tırnaklarıma bakıp inceledim. Resmen tırnaklarımı ezberlemiştim. Bir ara canım o kadar çok sıkılmıştı ki kendi kendime konuşmuştum. Taehyung kahvaltısını bitirdiğinde ben de kahvaltıyı toplamaya başladım. Tüm bulaşıkları yıkadım , pardon yıkamaya çalıştım. Elime süngeri alırken bile bir uzaylıymış gibi bakıyordum bulaşıklara . Taehyung mu , o ise sırtını tezgaha dayamış gülerek beni seyrediyordu.
"Yaaaah, gülmesene "
" Sen hiç bulaşık yıkamadın mı ?"
"Yıkamadım , nolmuş "
" Bu gidişle kimse seni almaz "
Dedi gülerek ve yaşlandığı tezgahtan bulaşıklara yani bana doğru yol aldı.
"Alır bence , gencim ,güzelim , uysalım , küçük sevimli bir kedi gibi "
Dedim ve tavşanca baktım. ( Kook 🐰  kkk ) Nihayet yanıma geldiğinde kenara çekildim ve o benim yerime bulaşıkları yaptı . Ben ona şaşkınlıkla bakarken o benim bu bakışıma karşılık , bana o mükemmel kare gülüşünü sunuyordu . Arada bir bana bulaşıklar ile ilgili birkaç bişey söylese de onu dinlemiyordum . Odağım sadece kare gülüşüydü. Kafamda onunla ilgili hayaller kurarken Taehyung ne derse onu yaptığımın farkında değildim. Adeta büyülenmiş edasıyla onun gülüşüne bakıyordum. Kafamı sallayıp düşüncelerimden kurtulmaya çalıştığım sırada ne ara koltuğa oturmuş , film izliyor olduğumuzu merak ettim. Aslında tek ben izliyordum , çünkü Taehyung uyumuştu. O kadar tatlı uyumuştu ki , onu uyandıramadım. Tam bu sırada zil çaldı. Kim gelmişti acaba , bu düşüncelerle kapıya yöneldim. Çalan zilin etkisiyle uyanan Taehyung da yerinde doğruldu. Merakla kapıya bakıyordu. Adımlarımı hızlandırıp hemen kapıyı açtım. Karşımdaki kişiyi görmemle şaşkınca ona baktım. Arkadan Taehyung seslendi.
" Kimmiş ?"
" Ben geldim Taehyung , Jimin "

Nasıl buldunuz 😊

Bu arada JeonJungkookOppaa geç bölüm attığım için özür dilerim amacım uzun yazmaktı 😊 Umarım beğenmişsindir .