DOKUNULMAZ

2.Bölüm

Yaklaşık 5 dakika daha Gamze'yi aradıktan sonra buldum.Tribün koltuklarının birinde oturup,sınıf arkadaşımız olan Ceyda ile konuşuyordu.Yanlarına yaklaşıp, dalmış oldukları sohbeti böldüm.İkisi de bana baktıklarında gülümsedim.Gamze'ye "Gamzeciğim,seni alabilir miyim?Konuşmamız gereken birşey var da."dedim.Gamze ,Ceyda'ya sonra konuşuruz adlı bakışını attıktan sonra elimden tuttu ve biraz ilerleyerek başka sandalyelerin olduğu yere gittik.Bana "Rengin değişmiş bir şey mi oldu?"diye sordu.Ona neler olduğunu tek tek anlattım.Benim birisiyle bakıştığımı duyduğunda ise çok şaşırdı.Hem de fazlasıyla.Benim aklım da kalan şey ise o ortamın çok farklı hissettirmesiydi.Yani ilk defa çok garip hissediyordum.Hiç böyle duygularla karşılaşmamıştım.Gamze ise gözlerimin içine baktı."Zeynep, böyle şeyler hayatında olacak.Yani demek istediğim bir erkekle böyle şeyler yaşaman gayet normal."Gamze'ye"Gamze,böyle şeylerin sizler için gayet normal olduğunu anlıyorum fakat benim için normal değil.Lise son sınıftayım ve koskoca okulda sevgilisi hiç olmamış kişi de benim.Böyle şeylere ihtiyacım yok.Ama kafamda takılan tek şey ilk defa farklı hissetmem.Çocuğun bana bakışı,benim ona olan bakışım çok garipti." Gamze benim neden sevgilim olmadığını biliyordu.Aile yapım böyle şeylere çok karşıydı.Bu yüzden sevgili yapma ihtimalim çok düşüktü.Bu durum benim için sanıldığı kadar kötü değildi.Yanlızlığı seviyordum ve herkesin hayatıma girmesine izin vermiyordum.Gamze eliyle kafamı kaldırdıktan sonra gözlerimin içine baktı'' Her şey yoluna girecek.''dedi.Gülümsedim ve onu kendime çekip sıkı sıkı sarıldım,sanki kaybedecekmişim gibi.Biraz daha sarılı kaldıktan sonra,maçın başlayacağı ile ilgili bir anons duyduk.Heyecanla sahaya baktık. Enesgiller sırayla sahaya doğru yürümeye başladılar.Enes çok heyecanlıydı.Onun bu hallerine bakıp gülümsedim.Gamze'nin elini tutup Enesin bizi daha rahat görebileceği yere,en ön sandeleyelere doğru yürüdük.Tribün tıklım tıklımdı.Hele ön sandalyeler çok daha kalabalıktı.Kolları sıvadım ve Gamze'ye baktım.Ne yapacağımızı anladı ve o da kollarını sıvadı.Kalabalığın içine girdikten sonra kendimize yer bulmak için önümüze geçen herkesi iktirdik.Biraz olsun ilerledikten sonra önüme kısa şortlu,ağzındaki sakızı sürekli olarak patlatan bir kız geldi.Okul forması farklıydı.Rakip takımın okulunun öğrencilerindendi.Bu tür kızların çok yakışıklı bir sevgilisi,çok rahat bir yaşamı ve çok parası olurdu.Kızı hafif iktirdim.Bi çocuğun üstüne düşünce '' Ay ne oluyor be ?!'' diye çığırdı.Yüzümü ekşittim,Allah affetsin çok iğrenç bir ses tonu vardı. Önüme döndüm yürümeye başladım.O sırada kızın altında kalan çocuk "Vay anasını başka birşey dileseymişim kabul olacakmış." deyince Gamze ile beraber gülmeye başladık. Çocuğun dediğini duyan birçok kişide bize katıldı.Gülmemi kesip Gamze'yi çekiştirdim ve az daha ileriye gittik.Kendimize uygun bi yer bulunca durdum ve Enes'e el salladım. Nasıl el salladıysam artık bizim takımda ki bütün erkekler kendilerine el salladığımı sandı.Hatta birkaçı da bana el salladı.Bozuntuya vermedim.Ben bizim takıma dalmış bakarken,Gamze beni dürttü,sonra ise beni yanına çekip parmağıyla çekip o sırada yarısı sahada olan rakip takımı gösterdi ve " Hangisiydi?" diye
sordu.Ben salak gibi "Ha?"deyince,kolumu cimcikleyip "Şu bakıştığın çocuk hangisi?"diye sordu.Sahada olan bütün oyunculara baktım.Teker teker.Ama bulamadım Gamze'ye bakıp "Bulamadım."dedim.    Ben etrafa biraz daha baktıktan sonra onu bulamamış olmanın verdiği üzüntüyle kaşlarımı çattım.Ortalık sessizleştiğinde ise arkamızda oturan yine rakip takımın okulundaki öğrencilerin sesini duydum."Bizim kaptan önden yürümemiş." diğer kişi de "Bu çocuk her maçında okul yönetimiyle zıtlaşmak zorunda gibi sanki."diğeri de arkadaşını onayladı.  Bizim okulumuzda yapılan basketbol maçlarında takımların kaptanları en önde yürürlerdi,diğer oyuncular ise sırasıyla kaptanın arkasından gelirlerdi.Rakip takımın kaptanı önden  yürümemişti.Telefonumdan mesaj sesi geldi.Fırsat mesajıdır diye bakmadım.Üst üste mesaj gelince gözelerimi sahadan çektim ve elimi cebime attım.Bazı kızlar arka ceplerine dar olmasına rağmen kocaman telefonlarını sıkıştırıyordu.Bence bu iticiydi.Telefonumun kilit ekranı fotoğrafında Neymar vardı.Bayılıyordum ona.Biraz daha fotoğrafına bakıp iç geçirdikten sonra şifreyi girmek aklıma geldi.Mesajlar kısmına girdim.Özelden biri mesaj atmıştı.Meraklandım.Normalde numaram pek fazla kişide yoktu.Herkese numaramı vermiyordum. Eşek şakalarından pek hoşlanmazdım.Bu huyumu herkes bilirdi.Neyse diyerek mesajı açtım.          ÖZEL NUMARA                                               
"Enes'e değer veriyormuşsun.Umarım maç sonuna kadar başına bir şey gelmez." 
Kaşlarımı çattım.İkinci mesaj için ekranı aşağıya indirdim.
"Ona zarar vermek eğlenceli olacak."  Diye yazıyordu.
Kesin biri eşek şakası yapıyordu.Enes'i çok sevdiğimi ve ona çok değer verdiğimi herkes bilirdi.Hemen kafamı kaldırıp Gamze'ye baktım.Ona sinirli baktığımı görünce "Ne oldu?Niye sinirli bakıyorsun?"Diye sordu.Sinirle "Şakalardan pek hoşlanmadığımı biliyorsun.O halde neden şaka yapıyorsun?" Diye sorduğumda,Kaşlarını çatıp"Ne şakası?" diye sordu.Mesajı ona gösterdim ve "Bu şaka." Dedim.O da "İyi de benim telefonumun şarjı yok diye evde bıraktım"Dedi.Bugün sabahtan beri hiç sevgilisiyle konuşmamıştı.Telefonunu gerçekten getirmemişti.Gülerek "Sınıftan biri şaka yapıyordur."Dedi.Benim hiç içime sinmese de güldüm.Ve gözlerimi sahaya çevirdim.Ve kafamda ki soru işaretiyle başlamış olan maçı izlemeye başladım.