[>The Reason book 2<] No One Else Come Close (completed)

Chapter 15: Chance

oh yeah!

Dagungdong ang music dito sa bahay.

wala parents eh..

hahahaha..

kain-kain din ng siopao.. XDDD

---------------------------------------------------

Roxanne's POV

Inamoy ko ang adbong niluto ko..

Mmmmmm..

Ang galing mo talaga Roxanne..

You're the queen in the kitchen!

Narinig kong may mga yabag na paparating sa kusina..

Alam kong si Francis yun..

Kaming dalawa lang naman dito sa condo niya..

"Kain kana.." 

Sa dalawang linggong paninirahan ko dito sa condo niya..

Feel free na ako..

Pakiramdam ko bahay ko na rin to..

Pero hanggang kelan naman??

Hindi ako dapat umasa sakanya..

may sarili pa rin siyang buhay..

narararamdaman ko yun sa tuwing papasok siya at uuwi..

Ni tapunan ng tingin hindi niya ginagawa..

sa bagay an niya naman ba ako para magpaalam sakin o salubungin pagdating niya..

pinatira niya lang ako dito kung anu-ano na inaasa ko sakanya..

ambisyosa talaga ako pagdating sakanya..

kainis naman kasi..

bakit siya pa? >___<

Tulad ngayn..

tingnan mo to..

inalok ko na ngang kumain snobber pa..

bahala ka nga jan.. =____=

Nagugutom na ako kaya kakain na ako..

pero umupo rin siya..

sa tapat ko pa.. =_____=

Shet! wag mo ngang ibandera sakin mukha mo..

sarap papakin ng halik! >___<

Roxanne!

Easy-easy..

para kang nakawala sa hawla..

pinalayas ka na nga't lahat-lahat..

wala ka na ngang mahagilap ng anda..

kalandian pa inaatupag mo..

My god!

If I could just live with this life everyday.. =____=

"Nga pala.. Magpapaalam sana ako.. Kung pwede.. Magtatrabaho ako.. Jan lang sa.. mmm. May Restaurant sa kanto..."

Restaurant sa kanto..

My god..

hanggang dun na lang ba ang beauty ko?? =_____=

And masakit man sa mdamdamin..

isang tango lang ang sagot niya.. =____=

Patuloy lang siya sa pagkain..

Naman! Ang bobo mo talaga Roxanne..

Walang paki yan sayo..

kesho maging pokpok ka sa tabi at magbenta ng laman..

WALA SIYANG PAKEEEEEEEEEEEE! =____=

"Hindi na kita maipagluluto ng tanghalian.. Baka pati hapunan.. Kasi gabi na ako makakauwi.."

Ilang saglit na katahimikan..

kutsara't tinidor langa ng maririnig..

Wala lang ba talaga sakanaya??

Tumayo na siya..

hindi ko napansing nauna pa siyang matapoos kakadada ko..

pero what?!

Wala akong mapala sakanya kundi tango.. =___=

"Sige ok lang.. Marami namang karinderya jan sa labas.. Tsaka hindi naman kita pinipilit na magluto.. Hindi kita pinatira dito para maging katulng ko.. "

Nagulata ako ng sumagot siya..

Hindi ko maintindihan kung ano ang dapat kong maramdaman..

Hayagan ba talaga??

Talaga bang wala siyang paki sa kung anuman ang maging desisyon ko??

Roxanne!

Roxanne!

Roxanne!

Gaano ka ba kabobo??

Bahala na..

magpakamatir na kung magpakamartir..

Atleast may trabaho ako..

pagnakaipon na ako..

tsaka ako lalayas dito sa pder niya...

hindi ko kayang tagalan to..

baka halayin ko pa ang lalaking to.. =____=

"By the way.. Patay na pala yung lalaking dahilan kung bakit ka napalayas sa inyo.."

Natigil ako sa pagkain..

'So?' gustng sabihin sakanya pero pinigilan ko..

"Siya pala si Dminique.. Pinsan ni Julia sa mother side.. Hindi niya pala totoong pinsan yun kasi ampon lang.."

'DAMN YOU! Don't tell me abut that fvckin thing because I really dont care!' guso kong isigaw pero hanggat maari gusto kong magtimpi..

Nyemas...

Wag mo na saking isampal please..

wag mo nang isampal sa mukha ko na sobra ang pagpapahalaga mo kay Julia..

Ayoko nang masaktan..

Pero hanggat nandito ata ako sa poder mo masaktan at masasaktan ako.. <///3

------------------------------------------------------------------

Eeeh kasi di pa masyadong malinaw sakin ang lahat???

chos..

joke lang..

may topak ako eh.. =___=

tecks mo ko.. 

09303218124

all networks accepted.. =___=

[>INFATUATED CHICK<]