Yung feeling na sobrang kinikilig ka sa iniimagine
mo kahit alam mo namang ang layong magkatotoo..
Hay Taeyang oppa my loves..
Ang lakas ng topak ko sayo.. >___<
-------------------------------------------
Julia's POV
"So anong plano mo sa darating na bakasyon?" tanong sakin ni Priscilla..
Ibinaba ko ang basong iniinuman ko ng juice..
"Wala pa nga eh.." sagot ko...
"So.. What if sumama ka samin ni Arvin. We are planning to go in Palawan.. Ano sama ka?" excited niyang tanong..
"Well tingnan ko lang kung may panggastos ako.." syempre gastos na naman yun.. Ang layo kaya ng Palawan.. Tapos ano.. gagastos syempre ako sa kwarto mga souvenir at kung anu-ano pa..
"Hay naku Julia.. Hanggang ngayon ba naman kuripot ka parin.."
"Well.. Siguro oo.."
"Siguro ka pa jan.. Diretsuhin mo na.. Oo naman talaga.." pang-aasar niya pa sakin..
"Bat naman sa Palawan nyo gusto magvacation?" tanong ko pagkaraan..
"Wala lang.. Gusto lang namin mag-explore.."
"Explore? Anong klaseng explore naman yan?" tanong ko na natatawa..
"Ang dumi ng utak mo!" naasar niyang sabi sakin..
"O? wala naman akong sinasabi ah.. Ikaw nag-iisip ng kung anu-ano jan eh.." sabi ko ng natatawa parin..
"Whatever.." sabi niya at inikot pa ang mata..
"So kamusta naman kayo ng long distance boyfriend mong panget?" tanong niya kay Adrian..
"Ayun.. Ilang araw o linggo ko na atang namimiss.. Di na ako nakakapagbukas ng net eh.. minsan naman walang message sakin kahit magbukas ako.."
"Di kaya.. May pinagkakaabalahan na siya dun?"
Tumingin ako sakanya ng seryoso..
"Abala naman talaga siya dun.. sa pag-aaral.." sabi ko na lang
"Pero what if malaman mo na--"
Agad akong tumayo sa kinauupuan ko
Ayoko nang marinig pa ang iba pang sasabihin ng babaitang to.
Nilalason niya utak ko.. >___<
"Girl I-im sorry.." paumahin niya..
Hindi na lang ako kumibo..
Laging dumadating sa pag-uusap naming dalawa na isinisingit niyang
baka may iba na si Kumag..
Sumisingit din naman yun sa utak ko dahil minsan na rin kami makapag-usap sa net..
Pero agad ko din naman iwinawaglit sa utak ko yun..
Kasi pakiramdam ko nawawalan ako ng tiwala sakanya..
Pakiramdam ko tuloy naghihinala ako sa pagmamahal niya..
"Alis na nga ako.. May date oa kami ni bhei ko eh.." sabi niya saka niligpit yung mga gamit niya..
"Ok na kayo?" tanong ko sakanya..
"Ok na.. Yun pa.. Di ko kayang tiisin yung isang yun eh.."
Kinikilig na rin ako sa kasweetan ng dalawang to eh..
Pero di ko maiwasang maiinggit sakanila lalo a kung kasama ko sila..
naisip ko tuloy yung pagyaya niya sakin sa Palawan..
Kung sakaling matuloy at makasama ko sila..
maiinggit lang ako kasi ang sweet nila..
Nakakapagsaya pa naman kaming tatlo..
pero syempre iba na ngayon..
There's something between them.. And I'm just their private audience.. >___<
But not all the time..
Tulad ngayon.. may sarili ng lakad yung dalawa.
di tulad dati lagi ako kasama san man sila magpunta..
"Ow.. Ganun ba? O sige-sige.. Papupuntahin ko siya jan.. Sige-sige bye.." narinig kong sabi ng mama ko..
"Ma sino yun?" tanong ko sakanya
"Tamang-tama anak.. Kilala mo si Lola Helen mo diba? Gusto ko niya daw makita dahil maliit ka pa daw ng huli ka niyang madalaw.. E mahina na yung lola mo ngayon kaya ikaw naman daw ang dumalaw sakanya.."
"Ako lang po?"
"Oo eh gusto nga sana din kaming makita e alam mo namang busy kami ng daddy mo.. Gusto mo isama mo na si Roxanne ng may maksama ka?"
"NO NEED."
di ko inaasahang makakasabay pa kami ng sagot ni Roxanne na nasa tabi niya lang pala at nagbabasa ng magazines..
"Ok. Ano pupunta ka sa Bicol ha.. Mga 1 month ka daw dun.."
"1 month?"
"Oo. Nang malibot mo na rin yung buong taniman ni Lola mo dun.. Makikita mo rin anak.. Masarap din namang mabuhay sa probinsya.." sabi lang ni mama..
"Kelan daw po?"
"Ikaw.. Gusto mo bukas o sa makalawa ka na lumuwas.."
=______=
Ako lang mag-isa??
Kamusta naman kay magiging lakad ko nun?? =____=
---------------------------------------------------
nanghahalungkat ako ng
mga kpop song sa youtube..
hahahahaha.. XD
[>INFATUATED CHICK<]
BINABASA MO ANG
[>The Reason book 2<] No One Else Come Close (completed)
Teen FictionSa relasyn.. hindi maiiwasang maghinala.. lalo na ang masaktan.. pero paano pag ikaw ang naging dahilan ng mga luha niya per alam mo namang wala kang kasalanan sabihin na nating hindi mo sinasadya.. papairalin mo ba ang pride sa paulit-ulit na sorr...