[>The Reason book 2<] No One Else Come Close (completed)

Chapter 21: The Visit

Namimiss na daw kasi nila yung isa jan..

ay oo nga pala wala na siya oppertor..

baka naman gusto niyo maging opperator..

isa lang ata active kong opperator..

kaya mahal ko yung character na yun eh..

-------------------------------------

Califonia, U.S.A.

Francis POV

Inabutan ko siya ng isang mainit na kape..

saka ako umupo sa tabi niya..

Tahimik lang siya..

Wala namang emosyon ang mukha niya..

Nang maikita niya ako kanina..

alam kong hindi niya inaasahan ang pagdating ko..

Sino nga naman ba ang makakaisip na pupunta ako dito?

"Kamusta ka na?" tanong ko sakanya...

Imbis na sumagot tumungo siya..

"Asan si Roxanne?" tanong niya..

Hindi agad ako nakasagot..

Nagulat ako ng ginagap niya ang kamay ko..

Napatingin ako sakanya..

"Kelangan ka niya Francis.. Kelangan ka ng kapatid ko.."

Mapait akong napangiti..

Huminga ako ng malalim saka ininom ang kape ko..

"When she confess to me all she feels inside.. Naawa ako.. Pero hindi nagtagal..." hindi ko magawang sabihin sakanya ang nararamdaman ko..

Gusto kong makasiguro..

"Kamusta ka naman dito? Ano may boyfriend ka na ba after him?" tinutukoy ko yung Adrian..

Yung Adrian na lalong nagpalabo sa pag-asang inaasam ko mula kay Julia..

Marahan siyang umiling..

How could she said that so easily..

Inaasahan kong masasaktan ako pero wala akong naramdamang pait..

Wala akong naramdamang sakit..

Bakit?

Dahil ba..

"I have to go.. I will search for the answers waiting for me.." sabi ko saka tumayo..

Nakita ko siyang ngumiti..

"Nasa Pilipinas na ang sagot.. Iniwan mo pa.."

Hindi ko alam pero para akong tinamaan sa sinabi niya..

Should I face the truth??

Na wala na nga ang nararamdaman ko para kay Julia..

At hindi basta awa lang ang nararamdaman ko kay Roxanne..

Kundi..

----------------------------------------------------------

Roxanne's POV

Isa dalawa tatlo..

tatay mong kalbo..

apat lima anim..

Gusto kong pumatay..

Tinuhog ko ng tinidor ang itlog sa mesa..

Nakakainis! >___<

2 lingoo ka ba namang nag-iisa..

Ni hindi mo mahagilap kung nasaan yung kasama mo..

yung taong halos kasama mo araw-araw..

yung taong nasanay mo ng ipagluto..

hainan..

pagsilbihan..

kahit hindi naman kayo magkaanu-ano..

F*CK that! 

Nakakawalang ganang kumain! =_____=

Tumingin ako sa pinto sa pagbabakasakaling bumalik siya..

Pero lagi namang ganito..

Maghapon akong nakatunganga..

mag-iintay sa wala..

*Tooooot

kakaba-kaba akong napatingin sa may pintuan..

Andyan na ba siya?

Bumalik na ba siya?

Hindi baka guni-guni ko lang..

*Toooooot

NO!

May tao nga sa labas!

Dali-dali akong tumayo at binuksan ang pinto..

Laki dismaya ko..

Pero kalakip noon ang lakiing gulat at pagdududa ko..

Papa???

----------------------------------------------

Pansin neo ba?

mmasyadong seryoso story ko?

hahahaha..

kasi seryoso ako..

hahahahah!

=____=

[>INFATUATED CHICK<]