ပင္လယ္လိႈင္း၏...ကမ္းေျခသို႕ တစ္ခ်က္ခ်င္း လာေရာက္ ရိုက္ခတ္သံကို...မွန္မွန္ ၾကားေနရသည္...
နီလာတံုးတစ္တံုးကို... အရည္ေဖ်ာ္ထားသလို
ပင္လယ္၏ နွစ္လိုဖြယ္ ျပာလဲ႔ေသာ အေရာင္အေသြးက စိတ္ကိုၾကည္လင္ေစ၏...
ၾကည္ျပာေရာင္ နုနုလြင္ မိုးေကာင္းကင္ထက္
ေပၚတြင္ေတာ့...အျဖဴေရာင္ တိမ္မွ်င္ပါးတို႕
ခပ္ေရးေရး ယွက္သန္းလ်က္...
ရာသီဥတုက မဆိုစေလာက္ေလး ေအးသည္ ဆိုေပမယ့္ ပင္လယ္ေလေႏြး ၏ ေဖးမမႈျဖင့္...
တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုေလး ထူးဆန္းလို႕ေနသည္...
ဒီေနရာေလးက သိပ္ကို လွသည္ပဲ...
စိတ္ေအးလက္ေအးနွင့္ ဘာမွမေတြးဘဲ...
တစ္ေနကုန္ ထိုင္ျပီး စိတ္ကူးယဥ္ေနဖို႕ပင္
ေကာင္းသည္...
ေငြျဖင့္ ဝယ္၍ မရနိုင္ေသာ အရာမ်ား
ေလာကတြင္ ရိွပါေသးသည္ ဟု ကြ်န္ေတာ္တို႕ တစ္ခါတစ္ရံ ေျဖသိမ့္ရာရတတ္ၾကေသာ္လည္း
ေငြ၏ အလွမ္းက်ယ္မႈအေပၚတြင္ေတာ့...
မၾကာခဏဆိုသလို သိမ္ငယ္ၾကရျမဲ...
သူတို႕လို...စိတ္လိုတိုင္း လက္ပါနိုင္သူမ်ားမွ လဲြ၍ေပါ့ေလ...
ပင္လယ္နဲ႕ ကမ္းေျခက အံ႔ၾသမွင္သက္မိေအာင္ လွပေပမယ့္...လာေရာက္အပန္းေျဖသူမ်ား
စဥ္းငယ္ မွ်ပင္ မရိွသည္ကေတာ့ ထူးျခားသည္..
ယုတ္စြအဆံုး ဓာတ္ပံုရိုက္သူပင္မရိွ...
မဟုတ္မွလဲြ... Xiao Luhanဟာ...
ဒီကမ္းေျခကိုပါ ဝယ္ခဲ႔သလား...
အေတာ္ေၾကာင္ေသာ အေတြးဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္သတိေပးလိုက္မိေပမယ့္ ေမးခြန္းတစ္ခု
အျဖစ္ေတာ့ နံပါတ္စဥ္တပ္လ္ို္က္မိသည္...
သမုဒၵရာထဲက ကြ်န္းေတြ...
လကမာၻေပၚက ေျမကြက္ေတြေတာင္
ဝယ္ၾကေသးတာပဲ...
ျဖစ္ေအာင္လုပ္နိုင္လွ်င္ ျဖစ္လာေနေသာ ယေန႕ေခတ္ၾကီးတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕အေနျဖင့္
ျဖစ္နိုင္ေခ်မ်ားစြာကို မျဖစ္မေန...ထည့္သြင္းစဥ္းစားလာရျပီ...
အိမ္က...နွစ္ထပ္...
လူ႕ပတ္ဝန္းက်င္နွင့္ ကင္းကြာလ်က္
သီးသီးသန္႕သန္႕ တည္ရိွေနေသာ ဤအိမ္ဒီဇိုင္းကေတာ့ ေခတ္ဆန္လွပါ၏...
