"ဒီေန႕…ခင္ဗ်ားကို ေျပာမယ့္အေၾကာင္းက…ကြ်န္ေတာ္လည္း သိပ္သိတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး"
သူက စီးကရက္ကို တစ္ခ်က္ဖြာလိုက္ျပီး…
ေဆးလိပ္ေငြ႕မ်ားၾကားမွ ရယ္သည္…
ခါတိုင္းလိုပင္ ေလာကၾကီးကို နာသာခံခက္
ေလွာင္ရယ္လိုက္ျခင္းမ်ိဳး
"သူ႕နားမွာ နွစ္ေတြအမ်ားၾကီး အတူတူရိွခဲ႔ေပ
မယ့္…ကြ်န္ေတာ္လံုးဝ မသိခဲ႔တဲ႔…သူ႕
အေၾကာင္း…"
"…………"
"သူ႕ေသတမ္းစာထဲမွာ ေျပာခဲ႔တာ"
"…………"
"ေသတမ္းစာ ဆိုေတာ့ နားေထာင္ေကာင္းတာေပါ့ေလ…တကယ္တမ္းေတာ့…ကြ်န္ေတာ့္ကို တစ္ဘဝလံုး ညွင္းဆဲရတာ အားမရလို႕ ထပ္ျပီး ဒုကၡေပးခဲ႔ရံုပဲ"
ဗလာမ်က္ဝန္းမ်ား…ညွင္းသိုးသိုးဆံပင္…
သုန္မႈန္ေသာ မ်က္နွာ…အေရာင္မဲြမဲြ အျဖဴလက္ရွည္ေအာက္မွ ပိန္ပါးပါး သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို…
ကြ်န္ေတာ္ ေတြေငးၾကည့္ေနမိသည္~
"သူကေျပာတယ္~
ေလာကၾကီးမွာ သူ အခ်စ္ရဆံုး လူ နွစ္ေယာက္ ရိွခဲ႔တယ္တဲ႔"
"…………"
"သူ႕ပေထြးနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္"
ဟင္
တိက်ျပတ္ေတာင္းေသာ သူ႕စကားေၾကာင့္…
ကြ်န္ေတာ္ အံံ႔အားသင့္သြားရသည္
"သူက ပေထြးနဲ႕ ေနခဲ႔ရတာလား"
"ကြ်န္ေတာ္မသိဘူး…သူ႕႕မိသားစု…သူ႕ငယ္ဘဝ
္ဘာကုိမွ ေသခ်ာမသိခဲ႔ဘူး"
သူက ေခါင္းကို ခါရမ္းသည္…ခပ္ေလးေလး…
ထို႕ေနာက္ ခဏ တိတ္ဆိတ္သြားသည္…
သူ႕စိတ္အစဥ္သည္ အတိတ္တစ္ေနရာဆီ
လြင့္သြားခဲ႔ျပန္ျပီထင္
"ဘာျဖစ္လို႕လဲ…မသိခ်င္ခဲ႔တာမ်ိဳးလား"
"ခင္ဗ်ား…ကြ်န္ေတာ့္ကို နားလည္မႈ လဲြေနတုန္းပဲ…Chanyeol…shi…ကြ်န္ေတာ္ လူတစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္းမဲ႔ မုန္းတီးေနခဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး"
"အာ…ေဆာရီး…Sehun shi…ကြ်န္ေတာ္…
အဲဒီလို ဆိုလိုခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး…
ခင္ဗ်ား စိတ္အေနွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားရင္
ေတာင္းပန္ပါတယ္"
