SON

-1-

"TÜM DÜNYA DUYSUN! SENİ SEVİYORUM! "
mutluluk gözyaşlarının ardı arkası kesilmedi. Oda seviyordu. Söyleyemiyordu. "Sus insanlar bize bakıyor. "oda gülmeye başladı. 'Sanırım deliriyorum' diye geçirdi aklından. Bu daha çok gülmesine sebep oldu. Deliriyordu. 'O'nunla...

"Duysunlar. Duymaları gerek. Seni sevdiğimi bilmeleri gerek. " Kocaman gülümsedi genç kıza. Genç kız parmağını Gamze'lerine sokmamak için çaba gösterdi. Çok seviyordu. Aşıktı. " bende" dedi genç kız. "Bende seni seviyorum."

Genç Adam mümkünmüş gibi daha da çok gülümsedi. Yağmurda sırılsıklam olmuş saçları, Kocaman gamzeleriyle çok tatlı duruyordu. Gamze'lerinden öpmek istiyordu onu genç kız. Ona sarılmak, bidaha hiç bırakmamak istiyordu. Sadece Onun olsun istiyordu. Sarıldı ona genç kız. Bidaha asla bırakmamak üzere. Bu sefer kaybetmemek üzere.. Genç Ada'm elini tuttu genç kızın. Koşmaya başladılar. Sonsuzluğa koşmak, hiç durmadan koşmak, yağmurda ıslanmayı umursamadan koşmak istiyordu. Ciğerleri patlayana kadar koşmak. Sonunun nereye gittiğini bilmeden koşmak...

Ayağı takıldı genç kızın. Çamura düştü. Genç adam koşmaya devam etti. "DUR GİTME!" Ayağa kalkmaya çalıştı genç kız. Ama geri düştü. Bağırıyor, haykırıyordu genç Ada'mın onu bırakmaması için. Ama duymuyordu genç Ada'm. "Lütfen.." Çaresizlik içinde pes etti genç kız. Duymuyordu. O gitmişti. Gözyaşlarının ardı arkası kesilmiyordu. Bitmişti. ARTIK o ölü ruhtan başka bir şey değildi.