After Lady alexie and I separate ways, I went straight to the coffee shop.
Ang tagal ni Manong. Homaaaaay~!
Maybe after half an hour, nakita ko na 'yung kotse.
"Well, thanks for the company by the way. Nandyan na kasi 'yung sundo ko."
Nagpaalam na ako sa kanya at lumabas na ng coffee shop.
Malapit na sana ako sa kotse ng biglang tumunog ang phone ko kasabay ng pagbaba ng hindi mapilyar na mukha sa kotse ko (?) nga ba??
Tinignan ko muna ang caller at nakita 'kong si Manong 'yung caller. Nagtataka akong sinagot 'yung tawag at napatingin sa plate number ng kotse sa malapit ko.
***:143
(Z/N: Eto nanaman ako sa plug~! Nyahahaha. Pakibasa po ang story ko na 1:43 PM. Genre: Romance/Short Story. One shoot lang po 'yan~! <3)
Coco Crunchy!! Minsan talaga ita-try ko tignan muna ang plate number bago ako lumabas ng lugar na pinag-usapan. My golly~!
[ Hello ma'am, hindi ko po ata kayo masusundo ngayon kasi po isinugod sa hospital ang mag-ina ko. Na-sofocate po sila sa sunog na nangyare sa may amin. Nagtanong na 'rin po ako ng leave kay Seniora at pinayagan naman po ako. Sorry po ma'am. ]
*TOOOOT.... TOOOOT....*
Alalang-alala 'yung boses ni Manong sa kabilang linya at nagmamadali pa. Hindi na nga ako pinagsalita pa ehh. Binabaan daw ba ako??
"Nakooo... manong, pasalamat kayo at may magandang dahilan ang pag-indian 'nyo sa 'kin, kung hindi... errr---"
Inis 'kong kinausap at tinitigan ang screen ng phone ko. Nakoo~! Kaylangan ko ng sweets. Kaylangan ko maalis ang stress na iniwan sa 'kin ni Manong.
=_____________=
Bumalik ako ng coffee shop at umupo sa pinakamalapit na vacant seat. Hindi ko na kaya pa humanap ng 'mas maganda na pwesto.
Napa-upo ako ng padamog. May lumapit naman sa 'kin na isang maid binigyan ako ng menu. Siguro nakita 'nya ako kanina kaya nakilala 'nya ako, batiin ba aman ako ng "Welcome back ma'am, may I take your order?"
Nag-smile na lang ako ng pilit. Wala ako sa mood ehh.
"Hmmm... any sweets you may recommend? I need stress reliever."
Nag-smile naman 'sya sa 'kin ng napaka-sweet at tsaka inabot 'yung menu mula sa 'kin.
"Yes ma'am. Comming up."
Umalis na 'sya sa harap ko. Napatingin naman ako 'dun sa napwestuhan ko kanina. Nandun pa 'rin 'yung lalaking nakasama ko kanina.
Oo nga pala, bago pa ako magkamali sa paglabas kanina ng coffee shop na ito ay may nakasalamuha akong isang may itsura, osige, gwapo na nga, singkit, long hair at matangkad na slim na lalake. Mukha 'syang tahimik at walang kakibo-kibo sa sarili hangga't hindi mo kakausapin. Exactly my opposite.
Nakatingin ako sa kanya ng nakuha ng atensyon ko ang couple sa tabing table 'nya. Ang sweet nila, in fairness.
Habang nakatingin ako sa couple na 'yun, nakita ko sa peripheral eye view ko na napatingin sa gawi ko 'yung nakasama ko kanina sa table. Wala na kasing free space kanina kaya dahil mag-isa lang naman 'sya kanina at pang apat-an 'yung upuan 'nya, naki-upo na lang ako.
Kinausap 'nya ako, oo, per hindi sobrang daming tanong katulad ng mga ibang lalake na makakita lang ng maganda ay tila mga sinaniban na ng slumbook. Daig pa 'yung exam ni Lady Alexie.
BINABASA MO ANG
Lady Match Maker [ʜɪаτυѕ ♕ ɢ]
Non-FictionA true to life story of a gorgeous girl named Alexie (FictionName) Roendi. How sad knowing na sa dami na ng happy ending na naisulat mo, sarili mo'ng happy ending wala ka magawa?