The Boy and The Boyish

Boyish 1

----------

"Bye ma mag-ingat kayo!!"

"Oo! Yung mga habilin ko huwag mong kalimutan!" Haha lol habilin talaga? Kumaway nalang ako sa kanya pabalik.

"Jane! May pagkain na bang nakaluto? Gutom na'ko!" Sigaw ng step-sister ko habang pababa ng hagdan. Tinuro ko naman ang lamesa.

"OA nito kung maka-Jane ah!" Balik ko eh mas matanda ako ng ilang buwan 'no!

"'To naman 'di na mabiro. Pero ilang buwan lang iyong gap natin. Mas OA ka kaya!"

"Eh sa mas masarap pakinggan yung pagtawag mo ng 'ate' eh." Sabi kasi niya na hindi na daw niya ako tatawaging 'ate' nung last na nag-away kami eh malay ko bang hindi pa yun nakarecover? Haha.

"Psh whatever 'ATE'. Just so you know malelate ka na sa part-time job mo dun sa coffee shop." Napamura ako saka nagmadaling nag-ayos para hindi ako malate. Bastos na kapatid na iyon tinawanan pa talaga ako. Humanda yun sa'kin mamaya. Hmf.

Kung akala niyo mala-Cinderella ang storyang 'to puwes sisihin niyo ang chinitang author ng storyang 'to!

Well, I'll admit na may pagka-Cinderella siya but the only thing that's different is mabait si step-mom at kahit masungit si step-sister ay may bait namang tinatago. I just don't know about the prince charming thingy because hello! Pilipinas 'to hindi England. Walang King, Queen whatever.

And also, yeah may PAGKA boyish ako. Baket? Trip ko lang, paki niyo ba?

"JDbiiiiiihh!!" Napapoker face ako nang umakbay si Harvey sa'kin.

"Vey gusto mo yata na may make-up iyang mukha mo?" Pananakot ko na umepek naman. Bastusan 'to eh alam niyang ayaw kong inaakbayan ako dahil manliliit ako sa height ko.

"Chill lang bih." Sani niya sabay taas ng kamay na parang sumusuko. "Kamusta na si crush ko bih?" Aba minsan talaga iniisip ko na kinakaibigan lang ako netoh dahil may crush siya sa kapatid ko pektusan ko pa 'toh eh.

Inirapan ko nalang siya at sumakay na sa bike na dala-dala niya. Akala siguro niya na astig siyang tingnan kung tinutulak lang niya yung bike niya at hindi niya sinasakyan eh ang engot nga dahil hindi naman tinutulak yung bike pinepedal. Baliw talaga.

"Oi! JD namaaaan! Hintayin mo 'ko biiiihhhh!" Hmf. Maghabol ka diyan! Pinapabilis ko pa ang pagpedal ko kasi naman malelate na talaga ako eh.

"Oy Jane late ka ngayon ah? 'Nyare?" Tanong ni kuya Hiro pagdating ko sa café. "Ay mukhang alam ko. Wala ba nanay mo?" Tumango ako sa kanya. Hayyyy yung mga habilin lang kasi ni nanay ang nagpapabagal sa'kin. Normally, I wake up at 6 pero sadyang minamalas ako at kailangang mag-open ng café by 7 dahil nga darating yung anak nung may-ari nitong café. At hindi na'ko nakichismis sa kung bakit siya pupunta dito dahil obvious naman na tuturuan siya ni Sir Carlo, which is yung papa nung anak na pupunta dito na may-ari ng café, sa kung paano ang pagpapatakbo dito sa café nila.

"Ano? Naubusan na tayo? Eh diba kabibili mo lang kahapon?" Nacurious ako sa kung ano ang pinaag-uusapan nila kuya Hiro dun sa likod pagkalabas ko sa locker room namin. Eh kasi sobrang worried nung boses ni kuya Hiro habang nagsasalita siya.

"Eh sorry talaga Hiro hindi kasi ako nakabili kahapon dahil may emergency. Sorry talaga." Yumuyukong nagso-sorry si ate Gina kay kuya Hiro nung nadatnan ko sila.

"Ano bang pinag-uusapan niyo kuya? Mukha ka kasing problemadong-problemado." Tanong ko. Napatingin naman sika sa'kin.

"Talagang problemadong-problemado talaga ako Jane." Sagot ni kuya. Hanlaaahh baket?

"Bakit nga kuya? Baka makatulong ako." Pagpagaan ko sa loob niya.

"Hindi ko kasi nabili yung hilaw na mangga na pinapabili ni sir Carlo dahil hindi daw makakapag-deliver yung pinagkukuhaan natin nun." Eh yun lang naman pala ang problema nila.

"Kuya naman iyan lang iyong pinoproblema mo? Kailan naman iyan gagamitin?" Tanong ko.

"Mamayang mga 10-11 siguro dahil yun yung time ng special hour natin." Sagot niya sa tanong ko. Oh diba? Ang dali lang naman i-solve nun.

"Ganito nalang kuya, since kailangang-kailangan kayong dalawa dito sa café to the point na hindi dapat kayo umaalis at ako yung dakilang helper 'kuno' ay bibili ng pinoproblema niyong hilaw na mangga. Ano? Okay kayo?" Napamura naman si kuya sa katangahan niya't binigyan ako ng pera. Dali-dali naman ako sa pagbihis dahil magba-bike lang ako papuntang merkado at 2 kilometers ang layo non. So mga 15 ang estimated time na aabot ako dun depende kung talagang masipag ako sa pagpedal.

Papaalis na sana ako nang out of the blue ay may tumakbo sa harapan ko kaya muntikan ko na siyang masagasaan sa bike ni Harvey buti nalang nakaiwas ako. "Dang! Buti nalang nakaiwas ako. Dun ka nga tumakbo sa gilid ng daan huwag dito sa pathway ng tumatakbong gulong!" Tumakbo ba naman kasi dito mismo sa parking lot na talagang masagasaan ka kung aatras ang sasakyan. May pathway naman ang café para sa dadaang mga tao eh. O baka bago lang iyan dito?

"Sorry miss. Nagmamadali kasi ako." In all-fairness hindi siya madaling magalit yung iba kasi grabe kung makaaway eh sila naman talaga yung mali kahit saan niyo tingnan.

"Okay lang basta sa susunod eh ingatan mo yang buhay mo. 'Ge." Pangaral ko bago ako nagsimulang maglakbay charr maglakbay talaga? Ah basta yun alam niyo na papunta akong merkado.

Nang makabili na ako ng manga eh nakakita ako ng key chain na Midorima Shintaro, yung shooter sa generation of miracles sa kuroko's basketball? Paborito ko kasi yun. Adik kasi sa anime si Harvey kaya minsan kung wala akong ginagawa ay pinapanood ko iyang anime na iyan at ayun nagustuhan ko si Midorima haha.

Nilagpasan ko nalang iyong key chain. Asa namang bibilhin ko iyon eh kaya nga nagpapart-time ako dahil walang pera. Igagastos ko lang 'to sa pag-aaral ko ng kolehiyo ano.

Malapit ng mag 9:00 nang makabalik ako sa café. Nagtanong naman ako tungkol sa anak ni sir Carlo tapos sabi nila mabilis lang naman natapos at umalis din sila agad, hindi ko na naabutan. Sayang hindi ko nakilala yung anak ni sir Carlo. Oh, well wala na akong pake dun.

Naglilinis nalang ako dahil matatapos na yung shift ko by 10 then pupunta naman ako sa 2nd work ko na tagabantay lang naman sa isang computer shop.

----------

Last shift ko na ito ngayong araw at 5 minutes nalang ay makakauwi na ako. "JDbih malapit na birthday mo yiiiihhh matanda ka na." Hinampas ko nga itomg si Harvey bastos eh August 1 na ngayon tapos sa November pa yung birthday ko.

Hindi ko nalang siya pinansin at in-attend ang customer na kararating lang. "What's your order......" napatunganga ako kasi.. kasi.. kasi naman kamukha niya si Midorima magash. Natauhan nalang ako nang sikuhan ako ni Harvey. "..sir?" Sinabi naman niya yung order niya at siyempre binigay ko iyong inorder niya. Last customer ko na siya dahil tapos na yung shift ko.

"Natulala ka kanina, ah?" Kanina pa ako inaasar ni Harvey tungkol dun sa lalaki na kamukha ni Midorima. Talagang mula sa buhok na kulay green, eyeglasses and especially the height at yung baba niya na may pagkamahaba. Geez.

"Vey, may ipapagawa ako sa'yo." Napatingin siya sa'kin dahil seryoso ang boses ko.

"Ano ba 'yon?" Kinakabahan niyang tanong.

"Kulayin mo ang buhok ko ng berde."

☆★☆★☆

I ordered the cast sa kung sino ang unang lalabas para iwas spoiler hahaha

Name pronounciation: (dictionary type)

♧ Jane Deevine \jān divin\
♧ Hiro \hiro\

Be well!!

S! V! C! ^-^

mikkgueella_sy