Chapter 2

32 5 0
                                    


Cassey's Pov

Tahimik lang kami sa loob ng kotse ni andrew habang seryoso siya sa pag da drive. Seryosong seryoso siya sa pag da drive. Malamang galit padin talaga si andrew saakin. Sino ba namang hindi magagalit? Talo pa ni andrew ang may anak sa pagsundo, pagsalba sa mga gulong napapasukan mo. Pang aasar sakin ng isip ko.

I can't blame andrew. He, has his right to be mad. Simula ng magpanggap kami ni andrew na inlove na sa isa't isa dahil sa kagustuhan din ng mga magulang namin para ko na din itong kuya, bodygaurd, daddy, at madami pang iba. Sa tuwing napapasali ako sa kung ano anong gulo si andrew lagi ang madali kong naasahan para isalba ako. When i get drunk, my friends knows whom they need to call. When im sick andrew is my nurse minsan, nga parang yaya ko na. Pag kailangan ko ng taong makakausap para mag labas ng kapritso ko sa buhay, si andrew padin ang nagiging punching bag ko. Everything about me ay umiikot na kay andrew. Lagi ko sinasabi sa sarili ko ako na bahala pero, nauuwi din sa kasabihang si andrew naman ang kawawa.

Kagaya ngayon, napasok nanaman ako sa gulo dahil sa pagiging pakilamera ko. Naalala ko tuloy nung nag pasundo ako sa valkyrie super wasted ako nun galit na galit sakin si drew parang ngayon... "Cassey! Get back to your senses! I have my own life to live! Pwede ba minsan naman isipin mo yun?" Nung sinabi sakin yun ni drew 1 month ko siyang di inistorbo pag nasa trouble ako. Pero, Pagkatapos ng isang buwan back to old routine nanaman. Siya lang kasi talaga ang nag iisang lalaki sa buhay ko na pinagkakatiwalaan ko. "Im sorry drew, nasanay na kasi ako na laging ikaw ang sandalan ko e. hayaan mo, pag kaya ko na... Di na kita guguluhin." Sighed.

Di ko namalayan nakatingin pala sakin kanina pa si andrew. Nakakunot ang noo. I just smiled at him. "Di na muna ako dadaldal baka lalo pang mainis sakin." Kausap ko nalang lagi sarili ko.

"What are you thinking this time? Sa buntong hininga mo palang parang sinabi mong pasan mo ang buong daigdig ah. Wow finally nagsalita ka din andrew.

"Eh? i thought you were very very mad at me. So, i think it will be better if we won't talk with each other. Kibit balikat kong sinabi. Di ko padin siya tinitingnan. "Bahala ka dyan! gago... away mo ko e. 😑

"Yes i was mad.

"yes i WAS mad. Napalingon tuloy ako sa sinabi niya. Ngayon nakita ko na, na naka ngiti na ulit si andrew. I pout my lips.

"Was? ibig sabihin, ngayon hindi na? I'm sorry andrew next time kung may mangyayaring ganito, pipilitin kong di ka tawagan. Pero, di ako mangangako. Tumingin nalang ako sa gwapong mukha ni andrew para malaman kung anong magiging reaksyon niya. Nakakangiti na ito pero umiiling iling.

"Stubborn tch. He just chuckled.

"Osige di na kita tatawagan. Maghahanap nalang ako ng taong pwedeng mag inform sayo para naman maiba. Natatawa lang ako sa sinabi ko.

"Wow! Ang taba ng utak mo. What is the diffrence? ako padin pala ang kailangan rumescue sayo.

"Ang kaibahan drew pag pinatawagan kita malamang wala kang number nung taong yun. So, ang tendency may bago kang linya na.. "Hello who's this? Kunyaring ginawa kong telepono ang kamay ko habang seryoso ang mukha ko na parang si andrew. "Kasi pag ako ang tatawag iisa lang line mo e. "What did you do this time cassey? Gumamit ako ng panlalaking boses para kunyaring ginagaya ko siya sa tuwing sasagutin niya ang cellphone niya pag ako na ang tumatawag sa kanya.

Nakakunot lang ang noo ni andrew sakin. "Hmmm whatever. You know, what i just realized right now? Masama palang ginugutom ka. Nakakatakot ka mag isip ng kalokohan pag gutom ka. Tama talaga ang desisyon kong pakainin ka.

Sa sobrang inis ko binaon ko ang mahahaba kung kuko sa braso niya.

"Ouch! You're being violent cassey. Naramdaman ni andrew ang kuko niya sa braso nito kaya inabot niya yun kay cassey para mapatingnan. "See? May dugo oh. Is that how should i get my thank you from you? I'm so disappointed for saving you again this time.
Hinampas lang ni cassey ang braso ni andrew. Alam niyang sanay na si andrew sa pagiging bayolente niya. He knows andrew very well kaya kahit anong gawin niya dito di naman nito magawang magalit saknya ng sobra.

"Baba!

"Sandali, bakit moko pabababain? dahil kinurot kita? Wag naman ganito sorry na di ko na uulitin prom-

"Silly. See that? Tinuro ni andrew yung nasa labas "Zachary Samaniego's restaurant." Gutom ka na yata talaga. Do you think, pabababain kita? ouch cassey. Humawak pa ito sa bandang puso nito na para bang totoong nasasaktan. I can't do that to my fiance...

"Heh! Osige na sige na bumaba na tayo gutom na talaga ako. Nagagalit na yung mga sawa ko sa tiyan. Di ko na inintay na pagbuksan ako ng pinto ni andrew at dumiretso na ako sa restaurant nito.

"Haha that's what i think so. Tumatawang pag sang ayon ni andrew kay cassey.

Di na inantay ni cassey na pag buksan siya ng pinto ni andrew. She let go herself by andrew's car. Andrew.. whenever you laugh it is like music to my ears...

---May nagbabasa ba? Mukhang wala. Haha. Don't forget to give violent reaction if there is any. I'll try to fix my head. LOL.

Sana merong mag vote! Thank you readers! Mwahhh tsup!

I'm Secretly Inlove With My Fiance.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon