~Jesse POV~
Eindelijk kwamen de meiden beneden, ik sterf van de honger... 'Ik heb honger...' Momelde Roos. 'Jij hebt altijd honger!' Zeiden meiden tegelijk. 'Wen er maar aan!' Zei ze. 'Komen jullie aan tafel? We eten pizza.' Zei ik. 'Pizzaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!' Gilde Roos. WTF...?! We gingen eten en het was stil, dood stil. Awkward stil... Maar gelukkig weten de meiden niet dat ik hun ouders heb vermoord, anders zouden ze weg gaan lopen. Oke, dit klinkt misschien vreemd maar hun zijn gewoon allemaal stuk voor stuk knap! Echt knap! Jammer genoeg zijn het nu mn dochters maar ik kan we alles doen wat ik wil. ALLES! Hehehe... We waren klaar met eten. 'Jullie mogen tv kijkennals jullie willen. Dat hoef je niet te vragen hoor!' Zei ik. De meiden gingen tv kijken. GTST. 'Moet dit persee op?' Zeurde Didi. 'Ja!' Zei de rest. Didi deed haar handen omhoog om aan te geven dat ze zich over geeft. De meiden keken geconcentreerd naat de tv, maar Didi niet, zij keek verveelt. Het was intussen alweer 12 uur geworden. 'Meiden, het is tijd om naar bed te gaan. Het is al 12 uur.' Zei ik. De meiden knikten en liepen naar boven. Ik hoordecwat gerommel. Waarschijnlijk pakken ze hun spullen of kleden zich om. Na 10 minuten horde ik niks maar. Waarschijnlijk zijn ze in bed gaan liggen. Morgen, ik heb nu eigenlijk zin in morgen, dan krijgen ze hun grooste schrik van hun leven...
