𝙻𝚘𝚟𝚎 𝚖𝚎 𝚒𝚏 𝚈𝚘𝚞 𝚍𝚊𝚛𝚎

Κεφάλαιο 2°

Μόλις ξύπνησα χάρις το ξυπνητήρι που είχα βάλει χθές βράδυ. Σηκώθηκα έβαλα καινούργια ρούχα ένα τζιν με μία κοντομανικη μαύρη μπλούζα και τα μαύρα vans μου. Αν και αρχές Σεπτεμβρίου ο καιρός δεν σου επιτρέπει να φορέσεις πολύ καλοκαιρινά ρούχα.

Έφτιαξα γρήγορα ένα τοστ για πρωινό. Το έφαγα γρήγορα-γρήγορα  πήρα το μικρό σακίδιο πλάτης έβαλα μέσα την φωτογραφική μηχανή, τα κλειδιά μου, ένα τετράδιο και ένα στύλο, ένα μικρό πορτοφόλι με χρήματα και το κινητό μου και έφυγα από το σπίτι, αφού πρώτα κλείδωσα το σπίτι. Μην με κλέψουν ακόμα δεν ήρθα!!

Μέσα σε δεκαπέντε λεπτά είχα φτάσει στο πανεπιστήμιο. Τώρα όμως υπάρχει ένα μεγάλο θέμα. Δεν ξέρω που είναι το τμήμα μου, δηλαδή το τμήμα φωτογραφίας. Προχώρησα λίγο μέσα στο κτήριο,αφού τριγυρνούσα μέσα στο κτήριο πέντε λεπτά βρήκα την γραμματεία. Εκεί στεκόταν μία κοπέλα γύρω στα τριάντα με πιασμένα τα μαλλιά της κότσο και μια τσίχλα στο στόμα. 

Πλησιάζω και ακούω τον ενοχλητικό ήχο που κάνει με την τσίχλα. Ααα ωραία θα περάσουμε και σήμερα.

«Γεια σας!! Μπορείτε να μου πείτε που είναι το τμήμα φωτογραφίας;»Ρώτησα στα ιταλικά.

«Γειά σου κοριτσάκι!!Τι με ρώτησες;» ειπε ενώ μασουσε σαν την κατσίκα και πείραζε την κοτσίδα της. Αν βγάλουμε άκρη σήμερα θα είναι θαύμα.

«Λέω μήπως μπορείτε να μου πείτε που είναι το τμήμα της. Φωτογραφίας;» της είπα σιγά και καθαρά μπας και συνεννοηθούμε σήμερα.

«Γιατί μιλάς  έτσι; Χαζεψες;Μόλις στρίψεις η δεύτερη αίθουσα αριστερά γλυκά!!»Μου είπε συνέχισε την δύσκολη δουλειά που είχε με τα μαλλιά της.

«Σας Ευχαριστώ πολύ!!» Της απάντησα και έφυγα γρήγορα πριν από κοντά της γιατί δεν αντέχεται άλλο.

Ακολούθησα τις οδηγίες της κατσίκα-κοπέλας από την γραμματεία και έφτασα επιτέλους στην αίθουσα μου. Ευτυχώς δεν είχε έρθει ακόμα ο καθηγητής. Έκατσα σε ένα από τα μεσαία καθίσματα και περίμενα να έρθει ο καθηγητής. Μετά από λίγο έκατσε δίπλα μου μία πολύ όμορφη ξανθιά κοπέλα, σαν μοντέλο ήταν.

«Γεια!! Ελπίζω να μην  σε πείραξε που έκατσα δίπλα σου.» Μου είπε η όμορφη κοπέλα.

«Γεια!! Δεν με πείραξε καλέ!!»Της είπα και μου χαμογέλασε.

«Diana Ramon!!»Είπε και μου έδωσε το χέρι της.

«Emma Robin!!»Είπα και ανταπέδωσα στην χειρονομία της.