O GERÇEK Mİ?

19 5 0
                                    

Elimdeki valizi sürüklerken Matilda elindeki dantelli peçeteyi yeniden gözlerine götürdü. "Bayan lütfen sizde bizi bırakmayın." Dudaklarımı birbirine bastırarak güçlükle aldığım nefesi verdim. Kesik kesik hatırladığım o rüyada başlıyordu. Sonrasında olanları pek hatırlayamıyordum doğrusu. Ancak uyandığımda saatlerce o rüyanın etkisinde kalıp ağlamıştım. Şimdi ise Kang amcanın yanına gitmek üzere yola çıkıyorum.

Uçağın kalkmasını gözlerim kapalı beklerken duyduğum öfkeli sesle  gözlerimi açtım. "Bu nasıl bir rezelettir!" Beynime hücum eden ağrıyla parmak uçlarıma kadar bir titreme hissettim. Gözlerim önüne serilen Flashback tarzı görüntüyle iki elimle şakaklarıma baskı uyguladım. "Bu nasıl bir rezalet?! Benim yerimin burası olması gerekirken köylü biri oturuyor! Eğer işinizden olmak istemiyorsanız hemen bu sorunu halledin!" Flashback bittiğinde halledin sözünü duymuş derin bir nefes alarak kendime geldikten sonra kaşlarımı çatmıştım. Ne olduğuna anlam veremezken arkama bakmak ile bakmamak arasında kalsamda 2 aylık komaya verdim bu saçma durumu ve gözlerimi kapadım.

Merhaba sevgili Kore işte Jiyeon geldi ona iyi bak. Gökyüzüne bakarak içimden bunları geçirirken arkamdan gelen biri bana çarparak geçti bu an kaşlarımı çatıp yeni bir dejavu hissi özür dahi dilemeden ilerlemeye devam eden anguta kaşlarımı çatarak döndüm. "Hey seni aptal öküz özür dilesen ölür müydün sanki çarptığın bir bayan seni adi... "sinirle bana bakmasıyla sesim aniden kesilmişti.  Bana doğru gelip eğildiğinde tabi ki refleks olarak bende biraz geriye doğru belimi bükmüştüm. Durup dururken hızlanan kalbimle suratı deli gibi tanıdık olan yüze baktım dikkatle yan bir gülüş attı bay ukala ondan hoşlandığımı düşünmüştü belkide. " Fazla cesursun ufaklık cesurları severim ama kaşınıyorsun gibime geliyor hm? "hala bana dik dik bakıyordu. Sanki ikinci kez yaşanıyormuş gibi söyledikleri aynı şekilde beynimde de çınlarken alt dudağımı ısırıp sessiz kalmaya çalıştım ama ne yazık ki bu hiç tarzım değil. Bende sinirle ona baktığımda şaşırsada belli etmemeye çalıştığı ortadaydı"Eğer hemen geri çekilmezsen cesaretimin hangi sınırlarında olduğunu göreceksin bay ukala. "gülerek bana doğru ilerlediğinde bende geri geri gittim"
Merak etmedim desem yalan olur. 
"beni dinlemiyor.  Beni dinlemeyeceğine öylesine emindim ki... Onun kaşındığını da not olarak alabilir miyiz lütfen? Ayağına sert bir tekme geçirmemle yere oturdu. Gülerek çantamı alıp hızla oradan ayrıldığımda arkamdan bağırdığını duyabiliyordum " Hemen buraya gel! Cidden seni bir daha gördüğümde işin bitti!!!..." Durup yan bir gülüş atarak ona doğru eğildim. "Neden bilmiyorum ama bunu söyleyeceğine de emindim. Bunu yapacağıma da... " Gitmem gerektiğini bildiğim halde kendime engel olamayıp çantayı kafasına geçirdikten sonra ki bir tekvandocu olarak bunu yapmam çok doğru olmasa da bir kaç izbandut beni iki kolumdan tutarak havaya kaldırdığında beyefendi kalkmış bana doğru gelmişti. Çenemden tutup ona bakmamı sağladığında kaşlarım çatılmıştı. "Fırsatın varken kaçmalıydın ufaklık." Kafamı hızla geri çekerek çenemi elinden kurtardığımda yüzünde yer edinmiş gülümsemenin ortasına yumruk atma isteğim öyle artmıştı ki...  
  Şimdi seninle ne yapsam acaba? "Gülerek bana tekrar yaklaştığında bacaklarının arasına sert bir tekme geçirip kollarımı tutan adamlardan onların kollarını kıvırarak kurtuldum arkadan bir kaç tanenin daha koşarak geldiğini görünce yerdeki küçük çantamla telefonumu alıp koşmaya başladım hadi ama valizlerim! Sanırım önce kendimi kurtarmalıyım." Yakalasanıza şu kızı! "Gülerek kısa süreli arkama baktım." Nedense bunu söylemeni bekliyordum inanır mısın? Nasıl kurtulacağımı da biliyorum. "Evet nasıl olduğunu anlamasam da beynim kadınlar tuvaletine doğru koşmamı emrediyordu bana. Sanki yaşanmış gibi anılar kısa süreli gözlerimin önünde gelip giderken çoktan tuvalete girmiş oradaki pencereye tırmanıyordum. Dışarı çıktıktan sonra derin bir nefes almış ve hemen taksiye atlamıştım." Nereye gidiyoruz küçük hanım?" diye soran amcaya birde taksinin arkasından koşan adamlara baktım. "İlk önce hemen uzaklaşalım buradan." Taksi uzaklaşırken telefonumun kilidini açıp Kang amcayı aradım. 

EV ARKADAŞIM SEZON 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin