geçmişten gelen(final)

4.bölüm

Eve nasil döndüm bilmiyorum elim ayağım buz tutmuştu .Içeri girdiğim anda telefonum çalmaya başladı.Arayan Yıldız ablaydi.

Her gece yeni ayrilmista olsak yatmadan mutlaka arardi.Proje ile ilgili gelismeler hakkinda konustuk.Yemekhanede meydana gelen aksiliklerden bahsetti.Ege han otelin den 2 ahcı gonderecek fakat 2-3 kişiye daha ihtiyaç vardı. Çalışanlardan yardım isteyemezdik zaten çok çalışıyorlardı. O zaman yarın dernek teki işleri öğlene kadar halleder öğlen mutfağa yardıma gideriz .dedim.Yıldız ablayla mutfakta birlikte çalışmayı çok sever dik ama bunu evimizde küçük gruplar için yapıyorduk.Okulun devasa mutfağında böyle bir çalışma yapabilirmiydik bilmiyordum.

Zaten biz yemek yapmayacağız sadece ahcılara yamaklık yapacagiz ,altindan kalkariz .dedim.

Yildiz abla ile sohbet beni her zaman rahatlatirdi yine beni düşüncelerimden uzaklastirmis bilmeden yardimci olmuştu.Sıcak bir duşun ardından bilgisayarı açtım en sevdigim diziden bir iki bölüm izlemeye karar verdim.Dizinin ikinci bölümünde uyuyakalmisim.

Ertesi sabah dernekte oldukça yoğun bir çalışma tempomuz vardı. Derneğe yeni kazandirdigimiz katılımcılar yaz kampı yardımları ile ilgili

çalışıyorlardı .Kamp yerini ayarlayan Sevgi hanım buranın satışı ile ilgili işlemleri halletmisvdernege bagişlamıştı.Arazi uzerine yapilacak ağaç evler içinse görüştüğümüz 3 şirket bu binaları yaza kadar yetistirecekleri konusunda teminat vermişti.Ama sosyal aktivitelerin yapılacağı

alanlar için yardimseverlere ihtiyaç vardı ve ufukta henüz böyle bir yardım gözükmüyordu.Yaza kadar ne yapıp edip bu işi halletmemiz gerekiyordu.

Yıldız abla belkide bu iş benim burası için yapabileceğim son iş bunu halletmeden olmeyecegim.dedi.Abla nasıl konuşuyorsun öyle dediğimde, herkes ölümlü ne zaman olacağını bilmesekte hazırlıklı olmalıyız. dedi.

Öğlen olduğunda soluğu okulun mutfaginda aldık Yeni ahcılar oldukca komikti espiriler havada uçuşuyor du.Bu kadar eglenecegimizi dusunmemistik.En cok ta tatlılara geçtiğimizde. Yıldız abla ile ikimiz resmen una bulanmistik artik gulmekten karnima ağrılar girmişti.

En son ne zaman bu kadar gülmüştum hatırlamiyordum.Abla terapiste ihtiyaç yok bundan sonra strese mi girdik solugu doğru Metin ustanın yaninda alıyoruz. Hem eglenmis hemde çocuklar için faydalı bir şeyler yapmanın zevkini almıştık.Çocukların akşam yemeği hazırdı.

Tam o sırada mutfagin kapisindan kahkahalar eşliğinde bir grup girdi. Başı Egehan cekiyordu.Elleri kollari doluydu.Bizi gorunce toparlar q-gibi oldu .Elindekileri tezgaha bırakıp Yıldız ablaya sarıldı.

-Dur deli oğlan her tarafım un.

-Sana yakınmış ablam ,bu güzelim unlu yüzü opmezsem içimde kalır.

Gülerek ayrıldılar, bana döndüğünde ikimizde nasıl davranmamız gerektigini düşünüyor gibiydik.Bozuntuya vermeden bana da selam

vererek sag yanagima kucuk bir buse kondurdu.Aman Allahim bu yanagi asla yikamamaliydim.

-Siz burada ne arıyorsunuz?

-Yardıma geldik oğlum.

-Gönderdiğim eleman sayısı yeterli degil miydi?Yarın 1-2 kişi daha gönderelim isterseniz.

-Yok oğlum,biz zevkle çalıştık.Metin usta ile çalışmanın zevkini kimseye bırakmam.

-Değil mi Hayatcigim?

-Haklısın ablacigim. Bu mutfağı kimseye bırakmayız.

-Tamam o zaman yarın bende buradayım anlaşılan çok eğlenceli burası.