"şimdi onun yanından kalk olum"
bu fikir bizim fevzi'ye aitti.
neyse kalktık melisin yanından
artık iyiden iyiye okula çevreye alışmış
çevre yapmıştım.
melisle ne olduğumuz belli değildi
onu sevdiğimi herkes öğrenmişti.
yaklaşık 1 ay falan geçti.
melisle pek konuşmuyordum.
mamiyi görmüyordum.
1 aydır herşeyi rayına oturtmuştum
işler yolundaydı
melisin gözünde ondan asla vazgeçmeyecek biri olmuştum.
bi gece melise
"naber" yazdım beni bekliyormuş gibi yazdı hemen
"iyiyim canım, sen"
canım yazması beni tekrar kendine çekme isteğiydi.
dedim ki "yarın pazar, mavera'da buluşalım mı tekrar"
"olur" dedi.
sabahına ben 3 de orda olcam dedim. ve gittim
o da geldi 10 dk sonra
"naber, nasılsın" faslından sonra. ben konuya girdim.
"bak melis" dedim. ama çok havalıyım kız beni pür dikkat dinliyor
ben bir aydır seni unutmaya çalıştım yapamadım.
olmadı yani anlıyor musun dedim böyle bastıra bastıra konuşuyorum.
mamiymiş, memeymiş umrumda değil dedim, melis güldü
ben de güldüm ortam yumuşadı biraz.
ben seni seviyorum, ve sevgilim ol istiyorum dedim.
bir ay önce bana gider yapıp giden melis gitmiş yerine başka bişey gelmişti.
"sevgilim olur musun" dedim gözlerinin içine bakarak.
cevap vermedi.
çok cesursun, beni gerçekten sevmeseydin bu kadar açık konuşamazdın
önceki utangaçlığın yok, ben açtım galiba seni ya dedi.
sayılır dedim.
cevabımı gece mesajlaşırken verebilir miyim dedi.
bana uyar dedim, masaya hesabı bıraktım, hadi geç oldu ben seni evine bırakıyım dedim.
maksadım hem evini öğrenmek hem de ona kendimi hissetirmekti.
çıktık, evine bıraktım. sonra ben de eve gittim
ademe fevziye mesaj çektim
akşamı beklemeye başladım.
gece ilk mesajı ben attım.
"meliscim"
"efendim canım"
işte, kıvama gelmişti bu iş.
"cevabını beklediğimi bilmeni istedim * "
ne olup bittiğini anbean bizimkilere de yazıyordum
tüm gece mesajlaşmanın sonunda, melis "sen bugün ne sormuştun ya bana" dedi
oyun oynamak istiyordu işte, "sevgilim olur musun" yazdım.
"evet" dedi.
o an adriana limayla evlensem öyle mutlu olamazdım.
olum en az 1 kere yaşamışsınızdır bu mutluluğu
yaşamayanlar da yaşar umarım dünyalar benim oldu
tüm istanbulu koşasım geldi.
"aşkım" yazdım
"aşkım" yazdı o da.
lan dedim, işte bu.
