Maybe Yes? Maybe Not. (EXO Baekhyun Fanfic)

Chapter 17: My Angel

[CHOM]

“Puppy, you have to go  back to practice, okay? If I can just move, I’ll hit you. Jinjja (Really)!”

Maya’t maya na kasi siyang pumupunta kahit na alam ko na busy sila dahil sa upcoming album nila. Nakokonsenysa din ako kasi dapat kasama niya ako, pero heto ako, isang linggo na ako hindi makakilos man lang dahil sa surgery ko sa broken rib ko. Hays...

“I’ll go after I see you eat these fruits...”

“I’ll eat them after you go...”

“Yah, Jang Chommi...I put my whole heart in preparing these for you. Can’t you just eat at least three slices of each? Eung?” Nag-aegyo na po ang bata. HAHA!

My heart melted. “Arasseo (Okay)...” Nakangiti ako sa kaniya habang excited niyang binuksan yung tupperware at umupo sa tabi ko sa bed.

“Ah~haebwa (Say ah~)...” Nakanganga din siya habang nagsusubo sakin ng isang slice ng apple.

Kinain ko din at nagmotion din siya na ngumunguya. I laughed.

“Yah...nan aegi aniya (Hey...I’m not a baby)...” Tumawa narin siya habang tumutusok ng pangalawang piece ng prutas.

“But you are my aegi (baby)...” Namula siya. Hala!

“I know...give me the banana...” Kinikilig din kasi ako. I ate the piece he gave me.

“Mashisseo (Delicious)?” Tanong niya habang nakangiti sakin. Tumango ako habang nakatingin sa baba. Di ko kaya tingnan ang cuteness niya. Heto na naman po kaming pabebe couple. HAHAHA!

“Last one piece honey~” Natawa ako at tinanggap ang isang slice ng pear.

“Gomawo, jagiya (Thanks, honey)~” Tapos nakaisip ako ng kalokohan haha! “Baek, come closer, I have a secret to tell you...”

“Keunyang malhae (Just tell me)...” Walang tingin niyang sagot habang sinasara na yung tupperwear.

“Come closer, I have to whisper it to you...”

Tumingin siya sakin. Seryoso. “Mweondae (What is it)?” Parang kabado siya. Sumenyas ako na lumapit siya sakin.

Nilapit niya yung mukha niya, his left ear facing me. Then I planted a soft kiss on his left cheek.

“A thank you gift for everything, my angel...” I whispered after.

He then planted a chaste kiss on my forehead. Tumayo na siya at nilapag ang tupperwear sa table, tapos kinuha na niya yung bag niya habang ang laki ng ngiti niya.

“I’m going now, Chom. Jun will be here soon. Don’t move a limb, alright?” Lumapit siya ulit sakin and kissed my lips tapos hinaplos niya yung buhok ko. “I’ll be back before midnight. I’ll miss you.” Ngumiti lang ako.

“Ka (Go)...sushimhae (be careful).”

“Euhm...” Tumango siya at umalis na. I just watched him leave.

Baekhyun has done and sacrificed a lot for me. Nakakakonsensya na nauubos yung rest time niya dito sa ospital para bantayan at alagaan ako. I insisted naman na magpahinga na siya sa bahay, ayaw naman niya.

He loves me that much. And I can see that. Minsan nakakatakot din kasi hindi naman bulgar sa company ang relationship namin. Pero what pains me most ay kung paano dadalhin ni Baekhyun sakaling magkaalaman na. I know he won’t be able to bear it. Kasi alam ko din na alam niya kung anong pipiliin ko. 😔