ÜVEY KARDEŞ

*BÖLÜM 5*

  Sabah uyandığım da burnumun üstünde bir şey vardı.Bu bir ayaktı. 'Ülkü bu ne biçim yatış' diye söylenerek yataktan kalktım.Herkes uyuyordu. Saat daha erken olduğu için kimseyi uyandırmadım. Yavaş yavaş banyo ya giderken telefonuma mesaj geldi.' of nasıl döneceğim oraya zar zor geldim zaten.' Diyerek telefonumu almaya gittim ve mesaja baktım. Mesaj Hazal'dandı.

-Ne yapıyorsun bebiş(07:04)

-Hiç ne yapayım arkadaşlar biz de kaldı onlara kahvaltı hazırlayacağım sen ne yapıyorsun?(07:04)

-Hiç ben de bugün geliyorum. Uçağa bineceğim şimdi binmeden yazayım dedim.(07:04)

-Çok iyi etmişsin yavru. Hava alanın da kim bekleyecek seni biz gelelim mi ? (07:05)

-Olabilir ama Ege geleceği için siz zahmet etmeyin yavru. Ben gelir gelmez size geleceğim zaten Ege'yle bir sıkıntı olur mu?(07:05)

-Yok ne sıkıntısı gelin gelin herkes çok özledi seni zaten ve BENDE.(07:05)

-Bende hepinizi çok özledim yavru. Neyse benim uçağa binmem gerekiyor size haber veririm inince tamam mı ? hadi öptüm yavru.(07:06)

-Tamam yavru hadi görüşürüz.(07:06) deyip öpücük simgesi atıp tekrar dan zorlu parkuruma geri dönebilirdim. Sonunda banyoya ulaşabildim. Hemen elimi yüzümü yıkayıp krem sürdüm.

'ah lanet olası yine çok güzelim' derken aynaya mal mal hareket yaparken kapıda duran Utku'ya baktım.Kalbim çıkıyordu yerinden beyaz ışık görür gibi oldum.

-Mal mısın ölüyordum insan haber verirdi?

-Artık alışman lazım.

-Hayır hiçte öyle bir şey yok. Sen ve annen bu evden gideceksiniz ve biz de babamla eskisi gibi kaldığımız yerden devam edeceğiz.

-Rüyan da böyle bir şeyi görmeni isterdim ama maalesef.

-İki lafıma bakar sizin buradan gitmenize.

-O gece gördük. Baban iki lafına değil yüz lafın da olsa yine burada kalacağız.

-Neden bu kadar emin konuşuyorsun?

-Bilmem vardır bir bildiğim.

-Neymiş o bildiğin?

-Çok soru sorma yoksa hayatın gider. Ne yani şuan sabah olduğu için mi kafama hiç bir şey girmiyor yoksa ben mi anlamıyorum.

-Ne demek istiyorsun açık konuşsana?

-Babana sorsana.

-Şifreli konuşmayı bırak artık insan gibi söyle şu lanet şeyi.

-Peki sen bilirsin. Baban dan nefret edeceksin bundan sonra.

-Canımı sıkmada söyle artık.

-Baban neden eve bizi getirdi biliyor musun?

-Bilseydim sana neden sorayım?

-Baban annen yaşarken anneni a-

-Ne yapıyorsunuz burada?(Mete)

-Mete ya reklam arası gibisin.(Duru)

-Neden burada konuşuyorsunuz?(Mete)

-Bana önemli bir şey söyleyecekti.(Duru) Mete bana ters ters bakınca konuştuklarımızı hatırladım ve içeri gittim. Ne diyecekti acaba annem yaşarken babam ne yapmış olabi- yok artık baba! bunu yapamazsın demi annemi aldatmış olamazsın.. Hayır şuan ben saçmalıyorum. Tabii ki de babam öyle bir şey yapmaz saçmalama Duru. Düşündüğün şeye bak hey Allah'ım. Ama yapmış da olabilir. Off kafam çok karıştı ya neden ya neden eğer böyle bir şey varsa hayatım da kimse kalmaz. Ama Utku'nun bana şaka yapmadığı ne malum? Bunu benim sakin kafayla çok çok düşünmem lazım. Şimdi değil şimdi olmaz. Diye içimden söylenirken Mete bana sesleniyordu. Ben ise dalmıştım.